واکنش چغندرقند به شوری آب آبیاری در مراحل مختلف رشد ریشه

نوع مقاله : کامل علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 مربی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان، ایران.

2 مربی پژوهشی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.

چکیده

به‪منظور تعیین واکنش به شوری آب در چهار مرحله رشد چغندرقند شامل کاشت تا سبز شدن، سبز شدن تا استقرار، استقرار تا بسته شدن کانوپی و بسته شدن کانوپی تا برداشت مطالعه‪ای در اصفهان در قالب طرح کرت‪های یک بار خردشده بر پایه بلوک‪های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. به این منظور سه رقم چغندرقند (7233-P29*MSC2،  ICو 7233) در 11 تیمار مدیریت مصرف آب شور در مراحل مختلف رشد مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفتند. براساس نتایج سه سال آزمایش بالاترین عملکردریشه و عملکرد قند به تیمار شاهد تعلق داشت که کمترین شوری آب آبیاری را دریافت کرده بود. افزایش شوری آب عملکردریشه و عملکرد قند را کاهش داد. کمترین کاهش عملکردریشه در مرحله چهارم رشد و بیشترین واکنش به شوری در مرحله اول رشد مشاهده شد. آبیاری با آب با شوری هشت دسی‪زیمنس بر متر در مراحل سوم و چهارم رشد تأثیری بر کاهش عملکردریشه نداشت ولی در مرحله اول رشد به‪صورت معنی‪دار عملکردریشه را کاهش داد. تیماری که در تمام مراحل رشد با آب دارای شوری 12 دسی‪زیمنس بر متر آبیاری شده بود کمترین عملکردریشه را نسبت به شاهد آزمایش داشت. آبیاری با آب دارای شوری 12 دسی‪زیمنس بر متر در مرحله چهارم رشد تأثیری بر عملکردریشه نداشت ولی از مرحله دوم به بعد تأثیر معنی‪داری بر عملکردریشه داشت و مقدار آن را به طرز چشمگیری کاهش داد. آب آبیاری با شوری هشت و 12 دسی‪زیمنس بر متر در طی فصل رشد به‪ترتیب معادل 24 و 33 درصد عملکردریشه را در مقایسه با شاهد کاهش داد. با کاهش شوری آب می‪توان مرحله حساسیت به شوری در چغندرقند را به تعویق انداخت. با افزایش شوری آب آبیاری از 8 هشت به 12 دسی‪زیمنس بر متر، عملکردریشه از مرحله دوم رشد به بعد به طرز قابل ملاحظه‪ای کاهش یافت. براساس نتایج، بیشترین حساسیت به شوری در مراحل اول و دوم رشد چعندرقند می‪باشد و با افزایش شوری آب آبیاری حساسیت به شوری در چغندرقند افزایش می‪یابد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Response of sugar beet to saline irrigation water in different growth stages

نویسندگان [English]

  • M.R. Jahadakbar 1
  • H.R. Ebrahimian 1
  • S. Vahedi 2
1 Instructor of Agriculture and Natural Resources Research Centre-Esfahan,Iran.
2 Instructor of Sugar Beet Seed Institute (SBSI) - Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran.
چکیده [English]

In order to study the effect of irrigation water salinity on quality and quantity of sugar beet (Beta vulgaris) at four growth stages, an experiment was conducted in Rudasht Salinity and Drainage Research Center from 2004-2006. In this experiment, 11 different water salinity treatments and three sugar beet cultivars (IC, 7233 & 7233-P29*MSC2) were considered using split plot design based on randomized complete block design with four replications.The results showed that the increase in irrigation water salinity from 4 to 8 and from 8 to 12 ds/m EC caused significant reduction in root yield (RY), sugar yield (SY) and white sugar yield (WSY). The highest belonged to the check treatment. The least reduction in root yield and the highest response to salinity were observed at the 4th and first growth stages, respectively. Irrigation with 8 ds/m EC of water had no significant effect on RY at the third and fourth growth stages, but at the first growth stage it significantly decreased RY .Irrigation water with 12 ds/m EC had no significant effect on RY at fourth growth stage, but at the other growth stages significantly decreased RY. Irrigation with 8 and 12 ds/m EC decreased RY about 24, 33 percent as compared to the check at all growth stages, respectively.  By increasing the irrigation water salinity from 8 to 12 ds/m, RY was dramatically decreased from the second growth stage afterwards. It can be concludedthat the first and second growth stages have the highest sensitivity to salinity and that the increased soil salinity results in increased sensitivity of sugar beet to salinity.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Growth stage
  • Salinity response
  • sugar beet