کارایی اختلاط علف‌کش‌های رایج در کنترل علف‌های‌هرز پهن‌برگ چغندرقند (Beta vulgaris L.)

نوع مقاله : کامل علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران.

2 استاد دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران.

3 کارشناس ارشد علوم علف‌های‌هرز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، ایران

4 استادیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران.

چکیده

به­منظور بررسی کارایی اختلاط علف​کش­های دس­مدیفام (7/1%)+ فن­مدیفام (9/1%)+ اتوفومیست (11/2%) با نام تجاری بتانال پُروگرِس اُاِف، کلریدازون (پیرامین) و کلوپیرالید (لونترل) در کنترل علف­های­هرز خرفه (Portulaca oleracea L.)، تاج­ریزی سیاه (Solanum nigrum L.)، تاج­خروس ریشه قرمز (Amaranthus retroflexus L.) و سلمه­تره (Chenipodium album L.) در مزارع چغندرقند (Beta vulgaris L.)، آزمایشی در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با 54 تیمار  و سه تکرار در سال 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از کاربرد جداگانه و همچنین مخلوط علف­کش­های فوق با پنج نسبت اختلاط که شامل 0:100، 25:75، 50:50، 75:25 و 100:0 بودند. نتایج نشان داد کاربرد علف­کش دس­مدیفام + فن­مدیفام + اتوفومیست به بصورت جداگانه و همچنین در اختلاط­های مختلف توانست علف­های­هرز خرفه و تاج­ریزی سیاه را بخوبی کنترل نماید.کاربرد جداگانه علف­کش­های کلریدازون و کلوپیرالید و همچنین در اختلاط­هایی که در آن­ها علف­کش­های مذکور نسبت بالاتری را در اختلاط داشتند، کارایی کمتری در کاهش بیومس علف­های­هرز داشتند. کارایی علف­کش­های مختلف در کنترل علف­هرز تاج­خروس ریشه قرمز و سلمه­تره کمتر از علف­های­هرز خرفه و تاج­ریزی سیاه بود و به نظر می­رسد این دو علف­هرز در مواجهه با علف­کش­ها از توانایی بقاء بیشتری برخوردار هستند. بیشترین و کمترین عملکرد ریشه چغندرقند در هر یک از کرت­های مربوط به علف­های­هرز خرفه و تاج­ریزی سیاه، به ترتیب در تیمارهای 50:50 علف​کش­های دس مدیفام+ فن مدیفام+ اتوفومیست + کلوپیرالید و کاربرد علف­کش کلوپیرالید به تنهایی با مقادیر 39/38 و 36/98 تن در هکتار مشاهده شد. درصد خسارت ناشی از کاربرد هیچ­کدام از علف­کش­ها بر بوته­های چغندرقند معنی­دار نبود و بوته­های چغندرقند توانستند خسارت وارده را جبران کنند. از این­رو، می­توان گفت  اختلاط علف­کش­ بازدارندۀ فتوسنتز + سنتز چربی با علف­کش­های با مکانیسم عمل متفاوت می­تواند علاوه بر افزایش کارایی این تیمارها، طیف کنترل علف­های­هرز را نیز افزایش داده و از کاهش عملکرد و بروز پدیدۀ مقاومت در مزارع چغندر قند جلوگیری نماید.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Efficacy of mixing common herbicides in control of broadleaf weeds in sugar beet (Beta vulgaris L.)

نویسندگان [English]

  • Ali Asghar Chitband 1
  • Reza Ghorbani 2
  • Mahbubeh Nabizade 3
  • E. Zaidali 4
1 Assistant Professor of Weed Science, Department of Agronomy, Faculty of Agriculture, Lorestan University of Iran
2 Professor of Weed Science, Department of Agronomy, Faculty of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad, Iran.
3 MSC.of Weed Science, Mashhad Azad University,Iran.
4 Assistant Professor of Weed Science, Department of Agronomy, Faculty of Agriculture, Illam University, Iran.
چکیده [English]

In order to evaluate the mixing efficiency of desmedipham (7.1%) + phenmedipham (9.1%) + ethofumesate (11.2%) with Betanal Progress-OF®, chloridazon and clopyralid (control) in controlling  purslane (Portulaca oleracea L.), black nightshade (Solanum nigrum L.), redroot pigweed (Amaranthus retroflexus L.) and common lambsquarters (Chenopodium album L.) in sugar beet fields, an experiment was conducted in a randomized complete block design (RCBD) with 54 treatments and three replications at Research Field of Faculty of Agriculture of Ferdowsi University, Mashhad, Iran in 2014. The treatments consisted of separate application and mixture of the above-mentioned herbicides with five mixing ratios including 100:0, 75:25, 50:50, 25:75 and 0:100. Results showed that application of desmedipham + phenmedipham + ethofumesate in separate and in different mixtures could efficiently control the purslane and black nightshade weeds. Separate application of chloridazon or clopyralid and also in mixtures in which the above-mentioned herbicides had a higher ratio had a lower efficiency in reducing the biomass of weeds. The efficiency of different herbicides in the control of redroot pigweed and common lambsquarters was less than purslane and black nightshade and it seems that these two weeds are more able to survive when exposure to herbicides. The highest (39.88 t ha-1) and lowest (36.98 t ha-1) root yield of sugar beet in each plot of chloridazon and clopyralid was observed in 50:50 ratio of desmedipham + phenmedipham + ethofumesate mixture and clopyralid alone, respectively. No significant effect of herbicide application on sugar beet damage was observed and sugar beet plants were able to compensate for the damage. Therefore, it can be said that the mixture of herbicides inhibiting photosynthesis and lipid synthesis   with other herbicide groups not only increase the efficiency of these treatments but also prevents the yield reduction and occurrence of herbicide resistance in sugar beet fields.

کلیدواژه‌ها [English]

  • herbicide
  • photosynthesis inhibitor
  • Sugar beet Yield
  • sugar content
  • weed

مراجع

Abdollahi F, Ghadiri H. Effect of separate and combined applications of herbicides on weed control and yield of sugar beet. Weed Technol. 2004; 18: 968-976.
Abdollahian-Noghabi M. Ecophysiology of sugar beet cultivars and weed species subjected to water deficiency stress (PhD thesis). The University of Reading; 1999.
Afzalnia H, Ghaemi AR, Bazoobandi M, Bagheri AR. Effect of clopyralid herbicide mixture with other herbicides on weeds and root yield in sugar beet (Beta vulgaris). J. Crop Prot. 2013; 27: 266-275. (in Persian, abstract in English)
Ashcheulov AV. Betanal Reg. expert of- technology for high yield. Sakharnaya Svekla. 2004; 29-31.
Chitband AA, Ghorbani R, Rashed Mohassel MA, Abbaspoor M, Abbasi R. Reduced dose of PSII + fatty acid inhibitors herbicides and clopyralid mixtures and their chlorophyll fluorescence evaluation to control important broadleaf weeds in Sugar beet (Beta vulgaris L.) (PhD thesis). Department of Agronomy, Faculty of Agriculture: Ferdowsi University of Mashhad; 2015. (in Persian, abstract in English)
Chitband AA, Ghorbani R, Rashed Mohassel MA, Abbaspoor M, Abbasi R. Evaluation of Broadleaf Weeds Control with Selectivity of Post- Emergence Herbicides in Sugar Beet (Beta vulgaris L.). Not. Sci. Biol. 2014; 6(4): 491-497.
Cioni F, Maines G. Weed Control in Sugar beet. Sugar Technol. 2011; 12 (3–4): 243- 255.
Deveikyte I, Seibutis V. Broadleaf weeds and sugar beet response to phenmedipham, desmedipham, ethofumesate and triflusulfuron-methyl. Agron. Res. 2006; 4: 159-162.
Ghanbari-Birgani D, Hossienpoor M, Shimi P, Abdolahian-Noghabi M. Integrated control of sugar beet in Dezful and Brojerd. Iranian Agron. Sci. J. 2006; 8: 283-299. (in Persian, abstract in English)
Ghanbari-Birgani D, Khalghani J, Mazaheri A, Noruzzadeh Sh, Badali Kh, Hesan A, Sharifi H.Evaluation of triosulfuron-methyl herbicide efficacy in broadleaf weeds control in sugar beet field. Iranian Agron.Sci. J. 2002; 4: 292-301. (in Persian, abstract in English)
Ievlev DM, Shapovalov NK, Babich VG, Shestakov RI. Split application of herbicides. Sakharnaya Svekla. 1997; 4:11-13.
Kudsk P, Streibig JC. Herbicides– a two edged sword. Weed Res. 2003; 43: 90–102.
Mahmoud Abd Ellah Mobarak OM. Determination of critical period of weed competition with sugar beet (Beta vulgaris L.) and weed control (PhD thesis). Department of Agronomy, Faculty of Agriculture: Assiut University of Egypt; 2013.
Moss SR, Perryman SAM, Tatnell, LV. Managing herbicide-resistance black grass (Alopecurus myosuroides) theory and practice. Weed Technol. 2007; 21: 300-309.
Najafi H, Bazoobandi M, Jafarzadeh N. Evaluation of efficacy values in herbicide various components on broadleaf weeds control of sugar beet. Weed Res. J. 2010; 2(1): 43-53. (in Persian, abstract in English)
Prostko EP, Meade JA. Reduced rates of post-emergence herbicides in conventional soybeans (glycine max). Weed Technol. 1993; 7: 365-369.
Rao VS. Principles of Weed Science, Publishers Inc, Enfield of USA. 2000; pp. 536.
Streibig JC, Jensen JE. Actions of herbicides in mixtures. Sheffield Academic Press, Boca Raton, CRC Press of England, 2000; pp. 295.
Sweeney AE, Renner KA, Laboski C, Davis A. Effect of fertilizer nitrogen on weed emergence and growth. Weed Science. 2008; 56: 714–721.
Wilson RG. New herbicides for post-emergence application in sugar beet (Beta vulgaris). Weed Technol. 1994; 8: 807–811.
Wilson RG. Response of nine sugar beet (Beta vulgaris) cultivars to post-emergence herbicide applications. Weed Technol. 1999; 13: 25–29.
Zargar M, Najafi H, Zand E, Mighani F. Evaluation of Chemical and non-chemical methods in weeds management of sugar beet reduce herbicides used. J. Plant Prot. 2012; 25: 368-377.
چغندرقند
دوره 33، شماره 1
خرداد 1396
صفحه 91-102

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار