معرفی روش مناسب عیارسنجی چغندرقند تولید شده تحت شرایط خشکی، شوری و نرمال

نوع مقاله : کامل علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 مربی پژوهشی مؤسسه تحقیقات چغندرقند-

2 دانشیار مؤسسه تحقیقات چغندرقند

3 مربی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان

4 مربی مؤسسه تحقیقات چغندرقند

چکیده

در روش پلاریمتری تعیین عیار عصاره حاصل از 26 گرم خمیر چغندرقند نرمال 23 میلی‎لیتر منظور می‎شود تا با 177 میلی‎لیتر محلول شفاف کننده حجم کل معادل 200 میلی‎لیتر شود. افزایش ماده خشک و تفاله چغندرقند تحت هر نوع تنش‎ و پلاسیدگی می‎تواند موجب کاهش حجم عصاره حاصل از 26 گرم چغندرقند از 23 میلی‎لیتر گردد. این تحقیق با هدف تعیین عیار چغندرقند تولیدی تحت شرایط تنش خشکی، شوری و ریشه‎های پلاسیده در مزرعه پس‎از برداشت انجام شد. ریشه‎های مورد آزمون تحت شرایط نرمال، خشکی، نیمه‎شور و شور در دو منطقه کرج و اصفهان در سال 1389 تولید گردیدند. پس‎از برداشت ریشه‎ها در معرض پلاسیدگی قرار گرفته و هر کدام به‎طور مستقل در قالب آزمایش فاکتوریل (3×3) بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 12 تکرار مورد آزمون قرار گرفتند. عامل پلاسیدگی ریشه (A) در سه سطح شامل: 1a- ریشه تازه تولید شده در شرایط مطلوب با 1±76 درصد رطوبت وزنی، 2a- ریشه پلاسیده در حد 1±70 درصد رطوبت وزنی و 3a- ریشه کاملاً پلاسیده با 1±65 درصد رطوبت وزنی بودند و فاکتور (B) روش عصاره‎گیری در سه سطح شامل: 1b-روش عصاره‎گیری هضم سرد، 2b-روش فرانسوی براساس حجم عصاره و 3b- روش هضم گرم بودند. صفات درصد قند، درصد ماده خشک، درصد تفاله (مارک)، بریکس و هدایت الکتریکی کلیه نمونه‎ها اندازه‎گیری شد. نتایج نشان داد که پلاسیدگی ریشه موجب افزایش ماده خشک ریشه از 24 به 32 درصد و تفاله از 7/4 به 1/7 درصد گردید. نتایج روش عصاره‎گیری متداول با روش فرانسوی و روش هضم گرم برای ریشه‎های نرمال اختلاف معنی‎داری نداشت. ولی تفاوت در شرایط تنش متوسط شوری (P

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Introduction of appropriate method for determining of sugar content in sugar beet produced under drought, salinity and normal conditions

نویسندگان [English]

  • B. Babaei 1
  • M. Abdollahian noghabi 2
  • M.R. Jahadakabr 3
  • V. Uosefabadi 4
1 Instructor of Sugar Beet Seed Institute (SBSI), Iran
2 Associate Professor of Sugar Beet Seed Institute (SBSI), Iran
3 Instructor of Agricultural and Natural Resources Research Centre- Isfahan, Iran
4 Instructor of Sugar Beet Seed Institute (SBSI), Iran
چکیده [English]

In process of sucrose determination in sugar beet, pulp analysis by polarometric method is done on the basis of fresh root weight .The volume of the juice of 26 grams of the pulp is considered 23 ml that with 177 ml of clarifying agent would be 200 ml. Drought stress and dehydrated root reduce. The volume of the pulp extract of 23 ml. The objective of this experiment was to determine the proper method for juice extraction from beet roots grown under drought, salinity and normal conditions in the procedure of sugar content measurement. Sugar beet roots produced under various conditions were subjected to dehydration after harvest. Three levels of dehydration [(A) including fresh beet with 76±1 percent moisture (a1), dehydrated roots up to 70± 1 (a2) and 63± 1 (a3) percent water content] and three juice extraction methods [(traditional cold digestion (b1), hot digestion (b2) and improved French method (b3)] were arranged in a factorial experiment (3*3) in CRD with 12 replications. Sugar content, dry matter, marc, brix and juice electrical conductivity were determined for all treatments. The results showed that beet dehydration from 76 to 68 percent increased both dry matter and marc contents from 24 to 32 and from 4.7 to 7.1 percent, respectively. In normal roots there was no significant difference in terms of sugar content determination by various extraction methods. However, sugar content of beet roots grown under semi-salinity (P

کلیدواژه‌ها [English]

  • Cold digestion
  • Dehydration
  • Drought Stress
  • Hot digestion
  • Juice extraction
  • Salt stress
  • sugar beet
  • Sugar content determination
AbdelMawly SE, Zanouny I. Response of sugar beet (beta vulgaris L.) to potassium application and irrigation with saline water. Ass. Univ. Bull. Environ. Res. 2004, Vol. 7 No. 1
Akeson WR. Methods for estimating sucrose loss in laboratory storage tests. Journal of American society of sugar beet technologists, 1980, Vol 21, No.1.
Hirschmuller H, Kroecher R. Sucrose Determination in Sugar Beets and Sugar Cane by Isotope Dilution. Zeit.f.d.Zukerind, 1968, 18 (9) 475-482, 587-592, 649-655.
Jahadakbar MR, Marjovy A and Abrahimiyan HR. Effect of water salinity on Nitrogen and potassium efficiency in sugar beet cultivation. Research Report, Sugar beet seed institute, 2005; No: 1996. (In Persian)
Kunz M. Sugar analysis. Beet. The international commission for uniform methods of sugar analysis (ICUMSA), 2004, General Subject 6, 110-117.
Mohammadian R, Taleghani DF, Sadghzadh Hamayati S. Effect of different irrigation managements on quantity and quality of sugar beet. Journal of sugar beet, 2011, 26 (2) 139-156.
Parker WH. Double extraction polarization method. The international commission for uniform methods of sugar analysis (ICUMSA). 1970, 17-20.
Parvizi Almani M, Abd-Mishani C, Yazdi Samadi B. Drought Resistance in sugar beet genotypes. Iranian Journal of Agricultural Science, 1997, 288 (3) 15-25.
Riyahi A, Sajadi A. Methods of analyses and applying from Frances sugar industries research institute. Iranian Syndicate of sugar industry, 1984, 415 papers. (In Persian)
Sachs and Le Docte A. 1970. Cold digestion (polarization) method. The international commission for uniform methods of sugar analysis (ICUMSA), 14-17.
Sheikholaslami R. Laboratory methods and quality control in food processing. Mersa Ltd, 1997; 342 papers. (in Persian)
Van der poel, Schiweck PW, Schwartz H. Sugar technology beet and cane sugar manufacture. Verlag Dr. Albert Bartens KG, Chapter. 1998, 2, 117-119.
Vukuv K. Physics and chemistry of sugar beet in sugar manufacture. Elsevier scientific publishing company. 1977, 527-531.
Vukov K, Hangyal K. Sugar beet storage. Sugar technology Reviews. 1985, 12, 143-265.