گزارش تحلیلی کشت پاییزه چغندرقند در سال زراعی 1401-1400

نوع مقاله : گزارش کوتاه

نویسندگان

1 استادیار مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.

2 استادیار بخش تحقیقات چغندرقند، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی صفی آباد دزفول، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، دزفول، ایران.

3 استادیار مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، گنبد، ایران.

4 دانشیار پژوهشی بخش تحقیقات چغندرقند مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،کرمانشاه ایران.

5 استادیار بخش تحقیقات چغندرقند، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شیراز،ایران.

6 استادیار مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.

چکیده

سطح زیرکشت‌ چغندرقند پاییزه در سال زراعی 1401-1400 نسبت به سال قبل در حدود پنج هزار هکتار (از 26 به 21 هزار هکتار) کاهش یافت که بخش عمده آن مربوط به استان خوزستان و ناشی از محدودیت منابع آب بود. عملکردریشه از 53 تن به 68 تن در هکتار افزایش و عیار قند از 14/81 به 14/64 درصد کاهش یافت. افزایش عملکرد باعث گردید با وجود کاهش سطح زیرکشت، چغندرقند تولیدی نسبت به سال قبل افزایش و از 1/41 به 1/43 میلیون تن رسید. فعالیت مجدد کارخانه قند اهواز بعد از 15 سال و افزایش دو برابری سطح زیرکشت در استان‌های کرمانشاه و فارس، افزایش عملکردریشه در کلیه مناطق و فعالیت کارخانه‌های قند اقلید و کوار در کشت‌پاییزه استان فارس از اتفاقات خوب دراین سال زراعی بود. طولانی‌شدن دوره برداشت تا 30 تیرماه در استان خوزستان، ساقه‌روی مزارع در استان کرمانشاه در نتیجه استفاده از رقم نامناسب و پایین‌تر بودن دمای هوا طی زمستان و نیز ساقه‌روی در برخی مناطق استان فارس ازجمله چالش‌های کشت پاییزه چغندرقند در سال زراعی 401-1400 بود. هزینه بالای تولید چغندرقند و پایین بودن میانگین عملکرد در مناطق جدید ازجمله مواردی است که ممکن است کشت پاییزه را در این مناطق با چالش مواجه سازد. از این رو توسعه و پایداری تولید چغندرقندپاییزه نیاز به کاهش هزینه‌های تولید، افزایش عملکردریشه، عیار و استفاده بهینه از منابع آب می‌باشد که با برنامه‌ریزی صحیح و انتقال یافته‌های تحقیقاتی به عرصه‌های تولید، قابل‌دستیابی خواهد بود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Report of autumn-sown sugar beet cultivation in the growing season of 2021-22

نویسندگان [English]

  • M. Hosseinpour 1
  • M.S. Hasanvandi 2
  • S. Yarahmadi 3
  • Ali Jalilian 4
  • M. Bazrafshan 5
  • B. Babaee 6
1 Assistant Professor of Sugar Beet Seed Institute(SBSI), Agricultural Research, Education, and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran.
2 Assistant professor of Sugar Beet Research Department, Safiabad Agricultural and Natural Resources Research and Education Center (AREEO), Dezful, Iran.
3 Assistant professor of Golestan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center (AREEO), Gonband, Iran.
4 Associate professor of Sugar Beet Research Department, Kermanshah Agricultural and Natural Resources Research and Education Center (AREEO), Kermanshah, Iran.
5 Assistant professor of Sugar Beet Research Department, Fars Agricultural and Natural Resources Research and Education Center (AREEO), Shiraz, Iran.
6 Assistant professor of Sugar Beet Seed Institute, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran.
چکیده [English]

The area under autumn sugar beet cultivation in the crop year of 2021-22 decreased by about 5000 ha (from 26000 to 21000 ha) compared with the previous year, most of which was related to Khuzestan province and due to the limitation of water resources. Root yield increased from 53 to 68 t ha-1and sugar content decreased from 14.81 to 14.64%. The increase in yield caused increase in sugar beet production from 1.41 to 1.43 Mt despite the decrease in cultivated area. Reactivation of the Ahvaz Sugar Factory after 15 years and the doubling of the cultivated area in Kermanshah and Fars provinces, the increase in root yield in all regions and the activity of the Eqlid and Kovar Sugar Factories in autumn cultivation of Fars province are promising events. The extension of harvest period until July 30 in Khuzestan province, bolting occurrence in Kermanshah province due to the use of inappropriate varieties and lower air temperature during winter, as well as bolting occurrence in some areas of Fars province, were among challenges of autumn sugar beet cultivation in 2021-22. High cost of sugar beet production and low average yield in new areas are among factors that may challenge autumn cultivation in these areas. Therefore, development and sustainability of autumn sugar beet cultivation requires reducing production costs, increasing root yield and quality, and optimal use of water resources, which can be achieved with proper planning.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Autumn cultivation of sugar beet
  • Cultivated area
  • Production
  • Sugar content
  • Yield

مراجع

Abdollahian-Noghabi M, Shikholeslami R, Babaee B. Technical terms of sugar beet quantity and quality. Journal of Sugar Beet. 2009; 21(1): 101-104. (in Persian, abstract in English)
Adibifard N, Habibi D, Bazrafshan M, Taleghani D, Ilkaee MN. Study of the climatic condition of Fars province for the development of autumn-sown sugar beet planting using Geographic Information System (GIS). Journal of Sugar Beet. 2019; 35(1): 13- 35. (in Persian, abstract in English)
Hoseein pour M. Response of autumn-sown sugar beet to rainfall, early and late season irrigations in Dezful area. Final Report, No. 95/50174; Iran. 2016; pp 1-122. (in Persian with English abstract)
Taleghani D, Moharamzadeh M, Ashraf-Mansouri  Gh, Nourinia AA. Determining Suitable Sowing Date and Harvesting Time of Winter Beet in Moghan, Fars and Golestan Regions. Final Report, No. 92/44277 Iran. 2013; pp 1-106. (in Persian with English abstract)
چغندرقند
دوره 37، شماره 2
مهر 1400
صفحه 263-268

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار