@article { author = {Panahi, M. and Agdaei, M. and Rezaei, M.}, title = {Determination of sugar beet standard evapotranspiration by lysimeter method in Kabotar-Abad, Esfahan}, journal = {Journal of Sugar Beet}, volume = {22}, number = {1}, pages = {37-25}, year = {2006}, publisher = {Sugar Beet Seed Institute}, issn = {1735-0670}, eissn = {2588-6010}, doi = {10.22092/jsb.2006.1663}, abstract = {For determination of irrigated sugar beet crop evaporation (ETc) and water consumption a field experiment was conducted for three years (1991 to 1993)  in Kabotar-Abad Agricultural Experiment Station. The climate was semi-arid according to Gossen method with mean annual precipitation of 90 to 110 mm. The soil was Esfahan Series with a silty clay loam texture. The crop evapotranspiration was measured in standard condition (none limiting water and nutrient) using a 2-m long, 1-m wide and 1, 2 m height drain type lysimeter based on water balance method. Sugar beet was planted in a 1000 Square meter fetch area. The planting season was from mid-April to mid-May. The annual crop was irrigated before depletion of readily available soil moisture content in root zone. The crop evapotranspiration was 1026, 1123 and 1041 mm and the total class A pan evaporation was 1326, 1344 and 1380 mm for 1991, 1992 and 1993 growing seasons, respectively. The sugar beet roots were harvested in November. The mean root yield, white sugar content, and white sugar yield, were 49.9 Mg/ha, 15.1 percent and 6.37 Mg/ha, respectively.  The water use efficiency for root yield and white sugar content were 5.01, and 0.49 kg per m3 water use, respectively.}, keywords = {ESFAHAN,Evapotranspiration,Lysimeter,sugar beet,yield}, title_fa = {تعیین تبخیر و تعرق استاندارد گیاه چغندرقند در کبوترآباد اصفهان}, abstract_fa = {به منظور تعیین تبخیر و تعرق استاندارد گیاه چغندرقند آزمایشی طی از سال‌های 1370 تا 1372 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی کبوترآباد اصفهان اجرا گردید. اقلیم محل آزمایش براساس روش تقسیم‌بندی گوسن نیمه‌بیابانی شدید با متوسط بارندگی درازمدت 90 تا 100 میلی‌متر در سال و بافت خاک لومی‌رسی سیلتی و از سری اصفهان می‌باشد. در این پژوهش میزان تبخیر و تعرق در شرایط استاندارد با لایسیمتر و به روش بیلان آبی اندازه‌گیری شد. برای این منظور از لایسیمتر زهکش‌دار به ابعاد 2×1×2/1 متر استفاده شد. اطراف لایسیمتر به مساحت 1000 مترمربع چغندرقند کشت گردید. زمان کاشت اواخر فروردین تا اوایل اردیبهشت ماه بود. آبیاری‌ها قبل از تخلیه رطوبت سهل‌الوصول در ناحیه رشد ریشه انجام می‌گردید. میزان تبخیر و تعرق گیاه در سال‌های 70، 71 و 72 به ترتیب برابر 1026، 1123 و 1041 میلی‌متر اندازه‌گیری شد که میانگین سه سال برابر 1066 میلی‌متر بود. مجموع تبخیر از تشت کلاس A در همین دوره به ترتیب برابر 1326، 1344 و 1380 میلی‌متر اندازه‌گیری شد. میانگین تبخیر از تشت کلاس مذکور 1350 میلی‌متر به دست آمد. میانگین نسبت تبخیر و تعرق چغندرقند به تبخیر از تشت کلاسA  در طول فصل رشد 79/0 محاسبه شد. محصول در آبان ماه هر سال برداشت گردید. میانگین عملکرد ریشه چغندرقند در لایسیمتر 9/49 تن در هکتار، درصد قند 1/15 و میانگین عملکرد شکر 37/6 تن در هکتار بود. کارآیی مصرف آب براساس عملکرد ریشه و عملکرد شکر سفید به ترتیب 01/5 و 49/0 کیلوگرم به ازای هر مترمکعب مصرف آب برای آبیاری بود.}, keywords_fa = {اصفهان,تبخیر و تعرق,تشتک تبخیر,چغندرقند,عملکرد,لایسیمتر}, url = {https://jsb.areeo.ac.ir/article_1663.html}, eprint = {https://jsb.areeo.ac.ir/article_1663_ff417ee8ee2d4fc396ea42ea30d74e79.pdf} }