@article { author = {Hosseinpour, M. and Hosseinian, Seyed Hamzeh and Yousefabadi, V.}, title = {Effect of irrigation management on quantitative and qualitative parameters of autumn-sown sugar beet}, journal = {Journal of Sugar Beet}, volume = {33}, number = {2}, pages = {221-235}, year = {2017}, publisher = {Sugar Beet Seed Institute}, issn = {1735-0670}, eissn = {2588-6010}, doi = {10.22092/jsb.2018.115067.1163}, abstract = {In regions with autumn-sown sugar beet planting, rainfall occurrence during sugar beet growth, especially in winter, has an economic and significant role in supplying the required water. This study was conducted to determine rainfall as well as early and late irrigation proportion on sugar beet performance in randomized complete block design with three replications in Safi-Abad Agricultural Research Center in 2005-06. Treatments were composed of five irrigation levels including irrigation after 100, 150, 200, 250, 300 mm evaporation from evaporation pan (I1-I5, respectively), no-irrigation in spring (I6), seedling emergence by rainfall and spring irrigation after 100 mm evaporation from evaporation pan (I7), irrigation during the growing season after 100 mm evaporation from evaporation pan (I8) and no -rainfall as well as -irrigation in spring (I9). Significant difference was observed among treatments for quantitative and qualitative traits (P < 0.01). The highest root yield (98.9 t ha-1) and sugar yield (12.4 t ha-1) was obtained in I8 and the lowest root yield (55.7 t ha-1) and sugar yield (6.8 t ha-1) was observed in I7 treatments. The highest (16.1%) and the lowest (14.9%) sugar content was observed in I4 and I1 treatments, respectively. The highest and the lowest water use efficiency for root and sugar yield was belonged to I6 and I7, respectively. Rainfall occurrence had significantly increased root and sugar yield and also improved some qualitative traits such as K content, purity, and molasses sugar. The contribution of rainfall, irrigation on early and late of growing season on root yield were 12.3, 76.9 and 22 t ha-1, respectively and their contribution on sugar yield were 2.3, 9.9 and 2.5 t ha-1, respectively. Therefore, it seems that early irrigation plays an important role on sugar beet yield formation and spring irrigation and rainfall occurrence are in next ranks.}, keywords = {Autumn-sown sugar beet,Irrigation,rainfall,Root and sugar yield}, title_fa = {تأثیر مدیریت آبیاری بر عملکرد کمی و کیفی چغندرقند کشت پاییزه}, abstract_fa = {در اکثر مناطقی که چغندرقند به صورت پاییزه کشت می‌شود، انجام آبیاری برای تولید اقتصادی محصول ضروری می‌باشد. از طرفی در این گونه مناطق بخش عمده‌ای از بارندگی در زمستان و در طول فصل رشد چغندرقند اتفاق افتاده، که به نظر می‌رسد نقش مهمی در تأمین نیاز آبی محصول داشته باشد. از این‌رو به منظور تعیین سهم بارندگی و آبیاری‌های اوایل و اواخرفصل درتشکیل عملکرد چغندرقند، این آزمایش در سال زراعی 85-1384 در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی‌آباد دزفول اجرا شد. تیمارها شامل دور آبیاری 100، 150، 200، 250 و 300 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر (به ترتیب I1-I5) و نیز بدون انجام آبیاری در بهار(I6)، سبز شدن با بارندگی و انجام آبیاری در بهار با دور 100 میلی‌متر (I7)، آبیاری در طول فصل با دور 100 میلی‌متر و بدون دریافت بارندگی(I8) و تیمار بدون دریافت بارندگی و آبیاری در بهار (I9) در مجموع نه تیمار در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین تیمارهای آزمایش از نظر کلیه خصوصیات کمی و کیفی در سطح احتمال یک درصد اختلاف معنی‌دار وجود داشت. بیشترین و کمترین عملکرد ریشه (به ترتیب با 98/9 و 55/7 تن در هکتار) و عملکرد شکر (به ترتیب با 12/4 و 6/8 تن در هکتار) به ترتیب مربوط به تیمار آبیاری در طول فصل با دور 100 میلی‌متر و بدون دریافت بارندگی(I8) و تیمار سبز شدن با بارندگی و دریافت آبیاری در بهار با دور 100 میلی‌متر (I7) بود. بالاترین و کمترین درصد قند مربوط به تیمار دور آبیاری 250 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر (I4) و دور آبیاری 100 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر (I1) به ترتیب با 16/1 و 14/9 درصد بود. بیشترین و کمترین کارآیی مصرف آب برای تولید عملکرد ریشه و شکر به ترتیب مربوط به تیمار بدون انجام آبیاری در بهار (I6) و تیمار سبز شدن با بارندگی و انجام  آبیاری در بهار با دور 100 میلی‌متر (I7) بود. بارندگی به طور معنی‌داری باعث افزایش عملکرد ریشه و شکر و بهبود برخی از خصوصیات کیفی از قبیل پتاسیم ریشه، ضریب استحصال و قند ملاس شد. سهم بارندگی، آبیاری‌های اول فصل و اواخر فصل (بهار) در تشکیل عملکرد ریشه به ترتیب 12/3، 76/9 و 22 تن در هکتار و سهم آنها در عملکرد شکر به ترتیب 2/35، 9/86 و 2/5 تن در هکتار بود. بنابراین به نظر می‌رسد که آبیاری‌های اول فصل نقش اساسی تر در عملکرد چغندرقند دارند و آبیاری‌های بهاره و بارندگی‌ها در رتبه‌های بعد قرار داشته باشند. }, keywords_fa = {آبیاری,بارندگی,چغندرقند پاییزه,عملکرد ریشه و شکر}, url = {https://jsb.areeo.ac.ir/article_115971.html}, eprint = {https://jsb.areeo.ac.ir/article_115971_dffc76cde96f6f6e1e434c1df07fcf19.pdf} }