بررسی و تعیین نیاز چغندرقند به کودهای ازته، فسفره و پتاسه در منطقه شهرکرد

نوع مقاله : علمی- تحقیقاتی

نویسندگان

1 عضو هیئت علمی بخش تحقیقات چغندرقند- مرکز تحقیقات کشاورزی اصفهان

2 مرکز تحقیقات کشاورزی استان چهارمحال بختیاری

چکیده

در سالهای 1372، 1374، 1375 اثر ازت، فسفر و پتاسیم بر عملکرد کمی و کیفی چغندرقند (Beta vulgaris) رقم RT 41 در ایستگاه تحقیقاتی شهرکرد مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق چهار میزات ازت خالص (0، 90، 180، 270 کیلوگرم در هکتار). سه میزان اکسید فسفر (P2P5) (0 ، 90 و 120 کیلوگرم در هکتار) در یک آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار ارزیابی گردید. در کنار تیمارهای هر بلوک، دو تیمار N180  P90  K50)  و  (N180  P90   K100 مقایسه شدند.
نتایج حاصله نشان داد که عملکرد ریشه در هر سه سال آزمایش تحت تأثیر مقادیر مختلف ازت قرار داشته و با افزایش مصرف ان عملکرد ریشه زیاد شده است. در سال 1374 بیشترین عملکرد ریشه در نتیجه مصرف 270 کیلوگرم ازت خالص در هکتار حاصل شد که با مصرف 180 کیلوگرم تفاوت آماری نشان نداد. در دو سال دیگر ازمایش مصرف 90 کیلوگرم ازت خالص در هکار با تیمارهای بالاتر تفاوت معنی دار نشان ندادند. در کلیه سالها با افزایش مصرف ازت درصد قند کاهش یافت. در سال 1374 مقادیر ازت مصرفی، سدیم ریشه و در سال 1372 پتاسیم ریشه را تحت تأثیر قرار داد و موجب افزایش مقدار آنها در ریشه گردید. در هر سه سال افزایش میزان ازت مصرف موجب افزایش ازت ریشه گردید. عملکرد قند سفید نیز تحت تأثیر مقدار ازت قرار گرفت و با افزایش آن عملکرد قند سفید افزایش یافت. حداکثر عملکرد قند سفید در سال 1374 در تیمارهای 270 کیلوگرم ازت خالص حاصل شد که با تیمار 180کیلوگرم تفاوت معنی داری نشان نداد. در صورتیکه در سالهای 1372 و 1375 تیمار 90 کیلوگرم با تیمار 270 کیلوگرم تفاوت آماری نداشت. در مجموع با توجه به میزان مواد آلی خاک مصرف 90 تا 180 کیلوگرم ازت خالص بهترین نتیجه را داد.
فسفربرهیچ یکی از صفات کمی و کیفی تأثیر محسوسی برجای نگذاشت. اثرات متقابل ازت و فسفر معنی دار نشد.
تیمارهای دارای پتاسیم با تیمارهای مشابه فاقد این عنصر در هیچ یک از صفات کمی و کیفی چغندرقند تفاوت آماری نشان ندادند. دلیل معنی دار نشدن فسفر و پتاس را می توان ناشی از بالا بودن مقادیر آنها در خاک دانست.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Determination of the optimum N, P and K fertilizers for sugar beet in Shahrekord

نویسندگان [English]

  • H.R. Ebrahimian 1
  • H. Khodadadi 2
  • M.R. Jahadakbar 1
1 Sugar beet research department- Esfahan Agricultural Research
2 Chaharmahal BakhtiariAgricultural Research
چکیده [English]

The effects of N, P and K fertilizers on sugar beet yield and quality were assessed by using T4IR cultivar during 1994, 1996 and 1997 at Shahre Kord Agricultural Research Center. In this study for rates of  N (0, 90, 180 , 270 Kgha-1), three rates of P2O5 (0, 90, 120 Kgha-1) fertilizers were evaluated in a factorial experiment using randomized complete block design with three replications. Two other treatments (N180, P90, K120 and N180, P90 K50) also were tested. The results showed that, root yield was affected by different nitrogen rates in every three years and with it’s increasing, root yield increased. I 1995 the maximum root was obtained with 270 kg-1 and were non significant with 180kg  Nha-1 . Therefore in 1994, 1997, 90kg  Nha-1 were non significant with 270kg  Nha-1 . Sugar content decreased as N rate increased from 0 to 270 in each of the three years but brei K and alpha amino N increased. The white sugar yield was affected by N rates and increased as N rates increased and maximum white sugar yield was obtained with 270 kgha-1 in 1996 and it’s difference with 180 kg  Nha-1 was not significant. Therefore in 1994 and 1997   90 kg  Nha-1  showed no difference with 270 kgNha-1 . The effect of P fertilizer on quality and quantity of sugar beet characteristics was non significant. The effect of N×P on root yield, sugar content and other quality characteristics were non significant. Results showed that years had a major effect on sugar beet quality and quantity characteristics. K treatments were non significant. Apparently the soil had provided considerable portion of the plants need for P and k.

کلیدواژه‌ها [English]

  • fertilizers
  • sugar beet