موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند
چغندرقند
1735-0670
2588-6010
28
1
2012
11
21
سطوح نسبی غلظت ویروس Beet necrotic yellow vein virus در ارقام حساس تا مقاوم چغندرقند طی فصل رشد
12
1
FA
سیدباقر
محمودی
استادیار موسسه تحقیقات چغندرقند
bagher_m@yahoo.com
محمد
قنبری
دانش آموخته کارشناسیارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج-
رضا
امیری
دانشیار دانشگاه تهران – پردیس ابوریحان
سعید
دارابی
مربی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس
darabi@farsagres.ir
مژده
کاکوئینژاد
مربی مؤسسه تحقیقات چغندرقند- کرج
محسن
آقائیزاده
مربی مؤسسه تحقیقات چغندرقند- کرج
مهدی
حسنی
کارشناس ارشد مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان- همدان
mehdi_hasani@yahoo.com
10.22092/jsb.2012.655
در این مطالعه که با هدف بررسی روند تغییرات غلظت ویروس BNYVV طی فصل رشد انجام شد، از شش رقم دوروتی، لاتیتیا (ارقام مقاوم)، زرقان (رقم متحمل)، شیرین (رقم حساس)، F2-93 (جمعیت F2 حامل 75% ژن مقاوم <em>Rz</em>2) و BC1-261-99 (جمعیت BC1 حامل 25% ژن مقاوم<em>Rz</em>2) استفاده شد. شش تیمار فوق در قالب طرح کرتهای خرد شده بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار کاشته شدند. در چهار تاریخ مختلف به عنوان کرتهای اصلی (دو ماه پس از کاشت، سه ماه پس از کاشت، چهار ماه پس از کاشت و زمان برداشت) برای آزمون الایزا نمونهبرداری شد. در هر تاریخ نمونهبرداری از هر کرت 12 بوته به طور تصادفی انتخاب و از ریشههای آنها برای انجام آزمون DAS-ELISA نمونهگیری شد. آزمایش در دو سال و در مزرعه با سابقه آلودگی به بیماری ریزومانیا انجام شد. با مقایسه میانگین جذب الایزای ژنوتیپها در تاریخهای نمونهبرداری مختلف در هر دو سال اجرای آزمایش، مقادیر جذب الایزا ابتدا افزایش و سپس تا پایان فصل به تدریج کاهش یافت. با توجه به روند تغییرات مقادیر جذب الایزا گروهبندی ژنوتیپها در سال اول در نمونهبرداری دوم و در سال دوم اجرای آزمایش در نمونهبرداری سوم عکسالعمل منطقی آنها را به بیماری ریزومانیا نشان داد. به این ترتیب میتوان عکسالعمل ژنوتیپهای چغندرقند را نسبت به بیماری 3 تا 4 ماه پس از کاشت مشخص نمود. هم چنین شناسایی مزارع آلوده در این زمان نتیجه قابل اعتمادی خواهد داشت.
الایزا,تاریخ نمونهبرداری,ریزومانیا,beta vulgaris
https://jsb.areeo.ac.ir/article_655.html
https://jsb.areeo.ac.ir/article_655_d2b928a87f34694fc62756b238d22324.pdf
موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند
چغندرقند
1735-0670
2588-6010
28
1
2012
11
21
تنوع زیستی زنجرکهای مزارع چغندرقند در شهرستان مشهد و گزارش گونههای جدید برای استان خراسان رضوی
24
13
FA
نرگس
موسوی
دانشجوی اسبق کارشناسی ارشد حشره شناسی، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی
حسین
صادقی نامقی
دانشیار گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی
Sadeghin@um.ac.ir
10.22092/jsb.2012.910
در بررسی فون زنجرکهای مزارع چغندرقند در شهرستانهای مشهد و چناران در سالهای 1387 لغایت 1389، مجموعآ 2741 نمونه زنجرک متعلق به پنج خانواده جمعآوری گردید. در این مطالعه 10 گونه به شرح فهرست زیر به فون استان خراسان رضوی افزوده شد. <br />Family Cicadellidae:<em>Rhytidodus decimusquartus </em>(Schrank 1776)<em>, Viridicerus malicola </em>(Dubovxdy1966);<em> Handianus procerus</em> (Herrich-Schaffer l835),<em>Euscelidius mundus</em> (Haupt 1927);<em> Doraturop</em><em>sis </em>sp.; <em>Agallia </em>sp.; <em>Platymetopius</em> sp. Family Tettigometridae:<em>Tettigometra</em> <em>sordida</em> (Fieber 1865); Family Aphrophoridae:<em> Aphrophora salicina</em> (Goeze 1778); Family Cixiidae: <em>Reptalus</em> <em>bitinctus</em> (Dlabola 1961). <br />گونههای (<em>Empoasca</em> <em>meridiana </em> (Zachvatkin 1946 و<em>C</em><em>irculifer</em> <em>haematoceps</em> (Mulsant and Rey 1855) در سرتاسر فصل زراعی در مزارع مورد نمونهبرداری حضور داشته و بهترتیب با 7/23 و 2/11درصد بیشترین فراوانی را در طول فصل زراعی در منطقه داشتند. بیشترین و کمترین مقادیر شاخص تنوع زیستی (H) بر اساس دادههایی که هر دو هفته یک بار از مزارع منتخب جمعآوری شد به ترتیب در ماههای مرداد و آبان مشاهده شد. در اواسط تابستان که شاخص تنوع زیستی بیشترین مقدار را نشان داد جمعیت اکثر گونهها بالا و توزیع افراد بین گونهها نسبت به سایر ماههای فصل زراعی از یکنواختی بیشتری برخوردار بود.
ایران,تنوع زیستی,چغندرقند,زنجرک,فون
https://jsb.areeo.ac.ir/article_910.html
https://jsb.areeo.ac.ir/article_910_2fe401cd42bbd4ac6836ab3912ccfc53.pdf
موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند
چغندرقند
1735-0670
2588-6010
28
1
2012
11
21
تأثیر تاریخ کاشت و برداشت بر عملکرد کمی و کیفی پنج رقم در کشت پاییزه چغندرقند در منطقه جیرفت
42
25
FA
سعید
صادقزاده حمایتی
0000-0001-5431-808X
استادیار موسسه تحقیقات چغندرقند
s_s_hemayati@yahoo.com
محمدحسن
شیرزادی
استادیار دانشکده کشاورزی- دانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفت
محسن
آقایی زاده
مربی پژوهشی مؤسسه تحقیقات چغندرقند- کرج
داریوش
طالقانی
0000-0001-7632-1538
دانشیار موسسه تحقیقات چغندرقند- کرج
dftaleghani@yahoo.com
محمد علی
جواهری
0000-0001-9831-6326
مربی پژوهشی بخش تحقیقات جغندرقند، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کرمان- کرمان
javaheri310@yahoo.com
علی
علیعسگری
کارشناس ارشد سازمان جهادکشاورزی کرمان
10.22092/jsb.2012.659
با توجه به اهمیت آب بهعنوان مهمترین عامل محدودکننده کشاورزی کشور، ضرورت دارد به موضوع افزایش کارآیی مصرف آب محصولات کشاورزی توجه ویژهای مبذول شود. عمده مناطق کشت چغندرقند بهاره با محدودیت شدید آب مواجه هستند و افزایش سطح زیرکشت این گیاه در بیشتر این مناطق با اصل حفظ منابع آب و خاک مغایرت دارد. استفاده از پهنههای جدید زراعت چغندرقند پاییزه، این امکان را بهوجود میآورد که سطح زیرکشت این محصول در مناطق گرم و نیمهگرم افزایش یابد. به منظور توسعة کشت چغندرقند پاییزه در استان کرمان، این تحقیق در شهرستان جیرفت بهصورت بلوکهای نواری دوبار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 87-1386 انجام شد. در این تحقیق سه تاریخکاشت پانزدهم شهریور، مهر و آبان در کرتهای اصلی و پنج رقم رسول، مونوتونا، 9597 (شاهد حساس)، SBSI002 و SBSI003 در کرت فرعی و سه تاریخ برداشت پانزدهم فروردین، اردیبهشت و خرداد در کرت فرعیفرعی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج این مطالعه حاکی از تأثیر معنیدار تاریخ کاشت و برداشت بر عملکرد شکر سفید بود. در این میان، تغییرات تاریخ کاشت مؤثرتر از تاریخ برداشت بود، به نحوی که کاهش طول دوره رشد به مدت دو ماه (ناشی از تأخیر در تاریخ کاشت) موجب کاهش عملکرد شکر سفید به میزان 5/72 درصد و افزایش دوره رشد به همین میزان (در نتیجه به تعویق انداختن تاریخ برداشت) تنها موجب افزایش عملکرد شکر سفید به مقدار 1/55 درصد شد. بیشترین عملکرد شکرسفید (71/13 تن در هکتار) از کاشت زودهنگام (پانزدهم شهریور) و برداشت در پانزدهم اردیبهشت (دوره رشد 240 روزه) رقم SBSI002 حاصل شد. با توجه به نتایج این تحقیق و شرایط آگروکلیمایی منطقه جیرفت (از مناطق گرم استان کرمان)، به نظر میرسد با انجام مطالعات تکمیلی، این منطقه به مناطق کشت پاییزه چغندرقند افزوده شود.
تاریخ برداشت,تاریخ کاشت,جیرفت,چغندرقند,رقم,کشت پاییزه
https://jsb.areeo.ac.ir/article_659.html
https://jsb.areeo.ac.ir/article_659_e06a4553a1a8cdf97da94107657947a0.pdf
موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند
چغندرقند
1735-0670
2588-6010
28
1
2012
11
21
تأثیر روشهای مختلف آبیاری و نیتروژن بر عملکرد کمی و کیفی چغندرقند
53
43
FA
آژنگ
جاهدی
مربی پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان
azjahedi@yahoo.com
عباس
نوروزی
کارشناس ارشد مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان
مهدی
حسنی
کارشناس ارشد مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان
mehdi_hasani@yahoo.com
فرحناز
حمدی
0000-0002-7132-7196
کارشناس ارشد موسسه تحقیقات چغندر قند- کرج
f.hamdi@areeo.ac.ir
10.22092/jsb.2012.656
این تحقیق به منظور بررسی اثر روشهای مختلف آبیاری و مقادیر مختلف کود نیتروژن بر برخی صفات کمی و کیفی چغندرقند، بهصورت کرتهای یک بار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 12 تیمار و سه تکرار در سالهای84 و85 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اکباتان (همدان) به اجرا درآمد. جهت کشت از رقم منوژرم رسول استفاده شد. روشهای آبیاری شامل نشتی (هیدروفلوم)، بارانی (کلاسیک) و قطرهای (تیپ) درکرتهای اصلی و مقادیرکود نیتروژن در چهار سطح صفر،120، 180 و240 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار درکرتهای فرعی قرار گرفت. نتایج بهدست آمده، اثر متقابل معنیدار تیمارهای آبیاری و کود نیتروژن، بر تمام صفات اندازهگیری شده را به جز عیارقند، قند قابل استحصال و ملاس نشان داد. حداکثر عملکرد ریشه در روش آبیاری بارانی با مصرف 240 کیلوگرم نیتروژن، و 61/101 تن در هکتار بهدست آمد. درحالی که حداکثر عملکردریشه در آبیاری نشتی با سطوح 180 و240 کیلوگرم و در روش قطرهای در سطح 180 کیلوگرم نیتروژن حاصل شد. در این تحقیق میزان کود نیتروژن مناسب در روشهای آبیاری بارانی، نشتی و قطرهای به ترتیب 240 ، 180 و 180 کیلوگرم در هکتار تعیین شد. حجم آب مصرفی در روش قطرهای در حدود 50 درصد کمتر از روش نشتی بوده و عملکرد آن با عملکرد روش نشتی در یک گروه آماری قرار داشت، لذا توصیه میگردد جهت کاهش مصرف اب بدون کاهش عملکرد از این روش (آبیاری قطرهای) استفاده گردد.
آبیاری,بارانی,چغندرقند,خواص کمی و کیفی,نشتی و تیپ,نیتروژن
https://jsb.areeo.ac.ir/article_656.html
https://jsb.areeo.ac.ir/article_656_1b38802a4e7da4e581ec3026ed068087.pdf
موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند
چغندرقند
1735-0670
2588-6010
28
1
2012
11
21
بررسی اثر متقابل ژنوتیپ در محیط برای ارقام منوژرم چغندرقند با استفاده از روش AMMI
66
55
FA
فرزاد
مرادی
کارشناس ارشد اصلاح نباتات دانشگاه پیام نور کرمانشاه
moradi_farzad@yahoo.com
هوشمند
صفری
مربی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه
علی
جلیلیان
استایار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه
alijalilian@yahoo.com
10.22092/jsb.2012.658
به منظور بررسی اثر متقابل ژنوتیپ در محیط و پایداری ارقام چغندرقند، چهار رقم منوژرم چغندرقند، شامل شیرین، زرقان، لاتیتیا و هیبرید 7112 در پنج منطقه مهم حوزه چغندرکاری کارخانه قند بیستون شامل کنگاور، صحنه، دینور، چمچمال و روانسر در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار به مدت سه سال (87-1385) مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثرات اصلی ژنوتیپ، محیط و اثر متقابل ژنوتیپ در محیط برای صفات عملکردریشه، عیارقند و عملکردشکر معنیدار است. مدل AMMIبا دو مؤلفه اصلی اول بیشترین درصد از اثرات متقابل ژنوتیپ در محیط (9/99، 3/99 و 4/99 درصد به ترتیب برای صفات عملکردریشه، عیارقند و عملکردشکر) را تبیین نمود. بایپلاتهای حاصل از مؤلفههای اصلی اثر متقابل و میانگین صفات مورد بررسی نشان داد که، لاتیتیا برترین ژنوتیپ بود، اما کمترین سازگاری عمومی را داشت و با منطقه صحنه سازگاری خصوصی نشان داد. رقم زرقان بیشترین سازگاری عمومی را با مناطق داشت اما مقادیر متوسطی برای صفات مورد مطالعه نشان داد. هیبرید 7112 نیز با کنگاور سازگاری خصوصی نشان داد. در بین مناطق از نظر صفات مورد مطالعه، صحنه مطلوبترین منطقه بود و با چمچمال قرابت محیطی بالا داشت. باتوجه به میانگین صفات و دو مؤلفه اول اثر متقابل، دینور نامناسبترین منطقه برای کشت ارقام مورد مطالعه بود. بنابراین صحنه و روانسر به عنوان مناطق مناسب کشت چغندرقند، توصیه میشوند و لاتیتیا، بهعنوان ژنوتیپی مناسب در بین ارقام مورد بررسی برای این مناطق معرفی میگردد.
اثر متقابل ژنوتیپ × محیط,پایداری,چغندرقند,AMMI
https://jsb.areeo.ac.ir/article_658.html
https://jsb.areeo.ac.ir/article_658_28dc451c252b9551bc6e6de45a9b7fb6.pdf
موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند
چغندرقند
1735-0670
2588-6010
28
1
2012
11
21
تنظیم اسمزی چغندرقند در شرایط تنش شوری
80
67
FA
فادی
عباس
مرکز تحقیقات علمی کشاورزی حمس، سوریه
fadiab77@gmail.com
احمد
مهّنا
GCSAR، واحد تحقیقات ذرت، دمشق، سوریه
قاسم
اللحّام
استاد گیاهان زراعی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه البعث، حمص، سوریه
انتصار
الجباوی
GCSAR، واحد تحقیقات چغندرقند، دوما، دمشق، سوریه
dr.entessara@yahoo.com
10.22092/jsb.2012.869
تحقیق حاضر در مرکز تحقیقات کشاورزی دیرالزور وابسته به کمیسیون عالی تحقیقات علمی کشاورزی (GCSAR) سوریه در فصول زراعی سالهای 2010-2009 انجام گرفت و طی آن، نقش Na<sup>+</sup>، K<sup>+</sup>، Na<sup>+</sup>/K<sup>+</sup>، تجمع کربوهیدراتها در برگها و عیار قند در تنظیم اسمزی در شرایط تنش شوری در 10 ژنوتیپ چغندرقند (پنج ژنوتیپ منوژرم و پنج ژنوتیپ مولتیژرم) بررسی شد. بوتههای چغندرقند با آب شور که هدایت الکتریکی آن در سال اول 6/8-10 دسیزیمنس بر متر و در سال دوم 4/8-4/10 دسیزیمنس بر متر بود، آبیاری شدند. آزمایش به صورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار بود. نتایج نشان داد که تنش شوری باعث افزایش مقدار Na<sup>+</sup> برگها و ریشههای تمام ژنوتیپها شد اما مقدار افزایش آن در برگها بیش از ریشهها بود. مقدار K<sup>+</sup> در برگها و ریشههای تمام ژنوتیپها کاهش یافت اما میزان این کاهش در ریشهها کمتر از برگها بود که احتمالاً به خاطر جایگزینی Na<sup>+</sup> با K<sup>+</sup> در این شرایط بود. بااینحال، در شرایط تنش شوری غلظت مواد محلول غیرآلی (Na<sup>+</sup> و K<sup>+</sup>) در برگها بیشتر از ریشهها بود. ژنوتیپ کاویمرا (مولتیژرم) به خاطر مقدار بالای Na<sup>+</sup> در برگها و ریشههایش به عنوان متحملترین ژنوتیپ شناسایی شد درحالیکه حساسترین ژنوتیپ تیگریس (مولتیژرم) بود که کمترین تجمع Na<sup>+</sup> در برگها و ریشهها را داشت. به طور کلی، تجمع قندهای محلول در برگها در ژنوتیپهای متحمل نسبت به ژنوتیپهای غیرمتحمل بیشتر بود. نتایج نشان داد بین عیار قند ریشهها و تنش شوری همبستگی وجود ندارد. آنالیز همبستگی نشان داد که مقدار Na<sup>+</sup> و سپس قندهای محلول مهمترین مواد برای تنظیم پتانسیل اسمزی برگهای چغندرقند در شرایط تنش شوری بودند. علاوه بر این، میتوان مقدار ساکارز و مقدار Na<sup>+</sup> ریشههای چغندرقند را اصلیترین مواد محلول برای تنظیم پتانسیل اسمزی دانست.
تنظیم اسمزی,تنش شوری,چغندرقند,ژنوتیپ,سوریه
https://jsb.areeo.ac.ir/article_869.html
https://jsb.areeo.ac.ir/article_869_3f6db16c60bd6456370ace008e2b5757.pdf
موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند
چغندرقند
1735-0670
2588-6010
28
1
2012
11
21
بررسی مزیت نسبی تولید چغندر قند در ایران
93
81
FA
حمید
محمدی
استادیار گروه اقتصاد- دانشکده اقتصادکشاورزی- دانشگاه زابل
hamidmohammadi@uoz.ac.ir
احمدعلی
کیخا
استادیار گروه اقتصاد- دانشکده اقتصادکشاورزی- دانشگاه زابل- زابل
وحید
دهباشی
مربی گروه اقتصاد- دانشکده اقتصادکشاورزی- دانشگاه زابل- زابل
خالویی
اردوان
کارشناس ارشد اقتصاد کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت- فارس
10.22092/jsb.2012.660
هدف این مطالعه بررسی مزیت نسبی تولید چغندرقند در ایران بود. چغندرقند ازجمله محصولات اساسی است که یکی از منابع مهم تأمین انرژی به شمار میآید. در این مطالعه اهمیت محصول چغندرقند (منبع تولید شکر) در الگوی غذایی خانوارهای ایرانی و نوسانات قیمت این محصول و تقاضای زیاد مصرف کننده، سودآوری اجتماعی محصول چغندرقند و اثرات سیاستهای دولت و تأثیر تنگناهای بازار داخلی روی تولیدکننده با استفاده از روش ماتریس تحلیل سیاستی در ایران برای سال زراعی 86-1385 مورد بررسی قرار گرفت. آمار و اطلاعات مورد نیاز این مطالعه از مطالعات اسنادی بهدست آمده است. نتایج ماتریس تحلیل سیاستی نشان دهنده وجود مزیت نسبی در تولید محصول چغندرقند در ایران است(55/0=DRC). از سوی دیگر ضریب حمایت اسمی بر محصول نشاندهنده وجود مالیات غیرمستقیم بر تولید محصول چغندرقند (77/0=NPC) است، ضریب حمایت اسمی بر نهاده نشاندهنده وجود مالیات غیرمستقیم برای نهادههای قابل تجارت (55/2=NPI) میباشد و ضریب حمایت مؤثر نشان از آن دارد که مالیاتی که دولت بهصورت غیرمستقیم بر محصول چغندرقند در نظرگرفته است بیش از یارانهای است که جهت نهادهها پرداخت کرده است. لذا دولت باید در جهت اصلاح و بهبود سیستم پرداخت یارانه به نهادهها بهنحوی که موجب افزایش کارایی سیستم شود برنامهریزی نماید.
ایران,چغندر قند,ماتریس تحلیل سیاستی,مزیت نسبی
https://jsb.areeo.ac.ir/article_660.html
https://jsb.areeo.ac.ir/article_660_8502b4988333ce45cb5931baea3ce100.pdf
موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند
چغندرقند
1735-0670
2588-6010
28
1
2012
11
21
تحلیل رشد بهرهوری کل عوامل تولید چغندرقند ایران با استفاده از شاخص مالمکوئیست
105
95
FA
پریسا
خلیق خیاوی
دانشجوی دکتری اقتصاد کشاورزی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی
p.khaligh@srbiau.ac.ir
رضا
مقدسی
دانشیار گروه اقتصاد کشاورزی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
rezamoghaddasi@yahoo.com
بهروز
اسکندرپور
هیئت علمی دانشگاه پیام نور.
10.22092/jsb.2012.657
در این مطالعه رشد بهرهوری کل عوامل تولید محصول چغندرقند در ایران با استفاده از روش نانپارامتریک مالمکوئیست (Malmquist approach) طی دوره 18 سال زراعی از 69-1368 لغایت 87-1386 مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در این راستا، مقادیر مصرف نهادهها شامل بذر، کودحیوانی و شیمیایی، سموم علفکش و حشرهکش، نیروی کار، آب مصرفی و سطح زیرکشت در مقابل مقدار ستانده (چغندرقند) مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که تولید چغندرقند از رشد بهرهوری مناسبی معادل شش درصد در دوره زمانی مورد مطالعه برخوردار بوده است.
ایران,بهرهوری کل عوامل تولید,روش ناپارامتریک,شاخص مالمکوئیست,چغندرقند
https://jsb.areeo.ac.ir/article_657.html
https://jsb.areeo.ac.ir/article_657_9eebbda95fdddac3e4d3fbfbcd13c314.pdf