ORIGINAL_ARTICLE
تجزیه ژنتیکی مقاومت به گال زگیلی در چغندرقند
یکی از عواملی که به دلیل کاهش کیفیت و کمیت زراعت چغندرقند زمستانه در منطقه خوزستان را تهدید میکند، بیماری گال زگیلی ناشی از قارچ (Urophlyctis leproides) میباشد. برای اصلاح لاینهای مقاوم به این بیماری، شناخت ژنتیک عامل بیماریزا و اطلاعات کافی از ترکیبپذیری عمومی (GCA) و خصوصی(SCA) و همچنین نوع عمل ژن و یا ژنهای کنترلکننده مقاومت به این بیماری ضروری میباشد. به این منظور، تعداد شش لاین که دارای عکسالعملهای متفاوت به عامل بیماری بودند بهعنوان والدین به همراه 15 هیبرید F1 حاصل از آنها در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار کاشته و مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه ژنتیکی مقاومت به گال از طریق روش دو و مدل یک گریفینگ و همچنین روش هیمن انجام شد. در این مطالعه واریانس ژنتیکی شاخصهای آلودگی بیماری، یعنی وزن گال به وزن ریشه و وزن گال، معنیدار گردید. اثر GCA و SCA نیز برای این صفات معنیدار شد که بیانگر نقش اثر افزایشی و غیرافزایشی ژنها در کنترل مقاومت به بیماری میباشد. نتایج تجزیه بهروش هیمن حاکی از آن بود که عمل ژن برای شاخصهای آلودگی به عامل بیماری بهطور متوسط، بهصورت غالبیت کامل بوده و مقاومت به بیماری عمدتاً توسط ژنهای مغلوب کنترل میشود. بهطور کلی استفاده از گزینش دورهای برای تجمع ژنهای مطلوب در لاینهای والدینی قبل از تعیین هیبریدهای مناسب توصیه میشود.
https://jsb.areeo.ac.ir/article_661_d694a50ad330c4052052a0e780d5d901.pdf
2011-08-23
1
12
10.22092/jsb.2011.661
تجزیه ژنتیکی
ترکیب پذیری عمومی و خصوصی
چغندرقند زمستانه
گال زگیلی
محمدحسین
عزیزپور
m.azizpour@yahoo.com
1
مربی مرکز تحقیقات کشاورزی صفیآباد، دزفول، ایران.
LEAD_AUTHOR
سید یعقوب
صادقیان
sadeghian_4@hotmail.com
2
استاد مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال - کرج، ایران.
AUTHOR
حمید
شریفی
sharifi1335@gmail.com
3
مربی پژوهشی بخش تحقیقات چغندرقند، مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، دزفول، ایران.
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تـأثیـر پیش کشـت و نیتــروژن اضــافی بر شیــوع بیماری گالزگیلی (Urophlyctis leproides) چغندرقند
در این تحقیق تأثیر گیاهان زراعی ذرت علوفهای، گندم، چغندرقند و شبدر به عنوان کشت قبلی بر شیوع بیماری گالزگیلی چغندرقند مورد بررسی قرار گرفت. در سال اول ذرت علوفهای بهاره، گندم، شبدر و چغندرقند به عنوان محصولات پیشکاشت در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار از نظر میزان بقایای گیاهی، میزان نیتروژن برگشتی به خاک و تأثیر آنها بر نسبت C/N خاک بررسی گردید. در سال دوم چغندرقند در محل آزمایش سال قبل کشت و دو تیمار شامل مصرف 35 کیلوگرم نیتروژن اضافی و عدم مصرف نیتروژن اضافی به آزمایش اضافه گردید و شدت آلودگی بیماری گالزگیلی بعد از کاشت محصولات مختلف و نیز کاربرد نیتروژن اضافی به صورت کرتهای خرد شده در چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از سال دوم آزمایش نشان داد که درصد آلودگی، خصوصیات کیفی گال و وزن گال بهطور معنیداری تحت تأثیر محصولات پیشکاشت و کاربرد نیتروژن اضافی قرار نگرفت. در عین حال، کشت چغندرقند بعد از چغندرقند و ذرت علوفهای بهاره به ترتیب بیشترین و کمترین درصد آلودگی را نشان داد. همچنین بیشترین و کمترین وزن گال تولید شده مربوط به کشت چغندرقند بعداز شبدر و گندم بهترتیب با 770 و 349 کیلوگرم گال در هکتار بود. بهطور کلی بهنظر میرسد تأثیر محصولات فصل زراعی پیشین بر شدت آلودگی به بیماری گالزگیلی یکسان است.
https://jsb.areeo.ac.ir/article_672_f2bf9774448c9abfac13631934ecb2c6.pdf
2011-08-23
13
23
10.22092/jsb.2010.672
چغندرقند
دزفول
گالزگیلی
محصولات پیش کاشت
عبدالجلیل
اسلامی زاده
jalil_eslamizadeh@yahoo.com
1
مربی مرکز تحقیقات کشاورزی صفیآباد
LEAD_AUTHOR
علی
کاشانی
alro_kaschani@yahoo.de
2
استاد دانشگاه شهید چمران - اهواز، ایران.
AUTHOR
حمید
شریفی
sharifi1335@gmail.com
3
مربی پژوهشی بخش تحقیقات چغندرقند، مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، دزفول، ایران.
AUTHOR
مصطفی
حسینپور
harm558@yahoo.com
4
استادیار بخش تحقیقات چغندرقند، مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، دزفول، ایران.
AUTHOR
غفور
زاده دباغ
5
مربی مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد- دزفول، ایران.
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی مقاومت ژنوتیپهای برتر چغندرقند به عوامل پوسیدگی مهم ریشه در شرایط گلخانه
چهار ژنوتیپ اصلاح شده چغندرقند در برابر عوامل مهم پوسیدگی ریشه شامل Pythium aphanidermatum، Phytophthora drechsleri، ) AG 2-2) Rhizoctonia solani و (R. solani (AG 4 در شرایط گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفتند. گیاهان 10 تا 12 هفتهای با زادمایه هریک از عوامل بیماریزا مایهزنی شدند. زاد مایه در مورد عوامل بیماریزای پیتیوم و فیتوفترا کشت سه تا پنج روزه آنها روی محیط کشت CMA و در مورد قارچ رایزوکتونیا نه دانه ذرت آلوده به قارچ بود. ارزیابی مقاومت در قالب آزمایشهای مجزا برای هر بیمارگر و بهصورت طرح کرتهای کاملاً تصادفی و با سه تکرار انجام شد. یک ماه بعد از مایهزنی میزان پوسیدگی ریشهها با مقیاسهای موجود محاسبه گردید. نتایج نشان داد که ژنوتیپهای 16.P-19SB، 44.P-19SB و 78.P-19SB سطحی از مقاومت را نسبت به پوسیدگی پیتیومی دارا هستند. همچنین ژنوتیپ 78.P-19SB نسبت به P. drechsleri پایینترین آلودگی را بعد از شاهد مقاوم نشان داد. در ارزیابی ژنوتیپهای چغندرقند نسبت به R. solani با گروه آناستوموزی 4، ژنوتیپ 16.P-19SB از میزان آلودگی نزدیک به رقم مقاوم Dorotea برخوردار بود. در ارزیابی مقاومت ژنوتیپهای چغندرقند مورد مطالعه نسبت به ) AG 2-2) R. solani سه ژنوتیپ اصلاحی 16.P-19SB، 44.P-19SB و 78.P-19SB با شاهد مقاوم Dorotea اختلاف معنیداری نداشتند. به نظر میرسد که ژنوتیپهای 16.P-19SB، 78.P-19SB و 44.P-19SB ژرم پلاسمهای مناسبی برای دورگگیری و تهیه ارقام متحمل چغندرقند به عوامل بیماریزای پوسیدگی ریشه باشند. این گزارش اولین مورد از وجود منبع مقاومت در گونه Beta vulgaris نسبت به بیمارگرهای ریشه ناشی از P. aphanidermatum و P. drechsleri در ایران محسوب میشود.
https://jsb.areeo.ac.ir/article_682_4a5394abb729e101d4a6c139096d6617.pdf
2011-08-23
25
38
10.22092/jsb.2011.682
پوسیدگی ریشه
چغندرقند
مقاومت
Pythium aphanidermatum
Phytophthora drechsleri
Rhizoctonia solani
شیرین
فتاحی
1
دانشجوی کارشناسیارشد بیماری شناسی گیاهی، دانشگاه بوعلی سینا
AUTHOR
دوستمراد
ظفری
zafari_d@yahoo.com
2
دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا
LEAD_AUTHOR
سیدباقر
محمودی
bagher_m@yahoo.com
3
استادیار مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه ملاس چغندرقند و نیشکراز نظرتأثیر روی تولید و کارایی باکتری Pseudomonas fluorescens عامل بیوکنترل قارچ Sclerotinia sclerotiorum
برای کنترل قارچ Sclerotinia sclerotiorum استفاده از برخی باکتریهای آنتاگونیست در مواردی با موفقیت همراه بوده است. از آنجا که فاکتورهای محیطی مانند منابع کربن روی استرینهای بیوکنترلی مؤثر میباشد و استفاده از کربوهیدراتهای خالص در تولید انبوه این عوامل صرفه اقتصادی نداشته از اینرو در بسیاری موارد از ضایعات کشاورزی و صنعتی غنی از کربوهیدراتها (مثل ملاس) استفاده میگردد. در این تحقیق جدایه UTPF61از میان ٤7 جدایه Pseudomonas fluorescens انتخاب شد. سپس تأثیر دو محیط کشت حاوی ملاس چغندرقند و نیشکر در افزایش جمعیت و خاصیت آنتاگونیستی باکتری در شرایط آزمایشگاه و خاصیت بیوکنترلی باکتری در شرایط گلخانه روی میزبان آفتابگردان بررسی شد. نتایج نشان داد که تفاوت معنیداری بین دو محیط کشت حاوی ملاس چغندرقند و نیشکر از نظر تأثیر روی جمعیت و خاصیت بیوکنترلی باکتری در شرایط آزمایشگاه و گلخانه وجود ندارد اما این دو محیط کشت با شاهد اختلاف معنیداری داشتند. در شرایط گلخانه 80 درصد گیاهان بهوسیله خاصیت بیوکنترلی باکتری حاصل از محیط کشت ملاس چغندرقند و 78 درصد گیاهان بهوسیله خاصیت بیوکنترلی باکتری حاصل از محیط کشت ملاس نیشکر در مقابل قارچ محافظت شدند. بررسی پارامترهای رشدی گیاه آفتابگردان در شرایط گلخانه نشان داد که ملاس چغندرقند تأثیر بیشتری بر افزایش وزن خشک گیاه داشت اما از نظر تأثیر بر طول ساقه، طول ریشه و وزنتر بین این دو محیط کشت تفاوت معنیداری وجود نداشت.
https://jsb.areeo.ac.ir/article_683_556a5a95716db4bcbfc10c7a53acc4be.pdf
2011-08-23
39
52
10.22092/jsb.2011.683
آفتابگردان
بیوکنترل
چغندرقند
سودوموناس فلورسنس
کربوهیدراتها
ملاس
نیشکر
فرشته
حیدری تاجآبادی
fereshteh855@yahoo.com
1
فارغ التحصیل کارشناسیارشد بیماری شناسی گیاهی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران-
LEAD_AUTHOR
مسعود
احمدزاده
2
دانشیار گروه گیاهپزشکی- پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران- کرج، ایران.
AUTHOR
اسما
معینزاده
3
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد بیماری شناسی گیاهی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران- کرج
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
واکنش چغندرقند به شوری آب آبیاری در مراحل مختلف رشد ریشه
بهمنظور تعیین واکنش به شوری آب در چهار مرحله رشد چغندرقند شامل کاشت تا سبز شدن، سبز شدن تا استقرار، استقرار تا بسته شدن کانوپی و بسته شدن کانوپی تا برداشت مطالعهای در اصفهان در قالب طرح کرتهای یک بار خردشده بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. به این منظور سه رقم چغندرقند (7233-P29*MSC2، ICو 7233) در 11 تیمار مدیریت مصرف آب شور در مراحل مختلف رشد مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفتند. براساس نتایج سه سال آزمایش بالاترین عملکردریشه و عملکرد قند به تیمار شاهد تعلق داشت که کمترین شوری آب آبیاری را دریافت کرده بود. افزایش شوری آب عملکردریشه و عملکرد قند را کاهش داد. کمترین کاهش عملکردریشه در مرحله چهارم رشد و بیشترین واکنش به شوری در مرحله اول رشد مشاهده شد. آبیاری با آب با شوری هشت دسیزیمنس بر متر در مراحل سوم و چهارم رشد تأثیری بر کاهش عملکردریشه نداشت ولی در مرحله اول رشد بهصورت معنیدار عملکردریشه را کاهش داد. تیماری که در تمام مراحل رشد با آب دارای شوری 12 دسیزیمنس بر متر آبیاری شده بود کمترین عملکردریشه را نسبت به شاهد آزمایش داشت. آبیاری با آب دارای شوری 12 دسیزیمنس بر متر در مرحله چهارم رشد تأثیری بر عملکردریشه نداشت ولی از مرحله دوم به بعد تأثیر معنیداری بر عملکردریشه داشت و مقدار آن را به طرز چشمگیری کاهش داد. آب آبیاری با شوری هشت و 12 دسیزیمنس بر متر در طی فصل رشد بهترتیب معادل 24 و 33 درصد عملکردریشه را در مقایسه با شاهد کاهش داد. با کاهش شوری آب میتوان مرحله حساسیت به شوری در چغندرقند را به تعویق انداخت. با افزایش شوری آب آبیاری از 8 هشت به 12 دسیزیمنس بر متر، عملکردریشه از مرحله دوم رشد به بعد به طرز قابل ملاحظهای کاهش یافت. براساس نتایج، بیشترین حساسیت به شوری در مراحل اول و دوم رشد چعندرقند میباشد و با افزایش شوری آب آبیاری حساسیت به شوری در چغندرقند افزایش مییابد.
https://jsb.areeo.ac.ir/article_684_09a7ea97008ee04105139de261f9dfac.pdf
2011-08-23
53
66
10.22092/jsb.2011.684
چغندرقند
دوره رشدریشهای
شوری آب آبیاری
واکنش به شوری
محمدرضا
جهاداکبر
jahadakbar@gmail.com
1
مربی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان، ایران.
LEAD_AUTHOR
حمیدرضا
ابراهیمیان
ebrahimianhamid@yahoo.com
2
مربی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان، ایران.
AUTHOR
سعید
واحدی
dvahedi@ yahoo.com
3
مربی پژوهشی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر کمپوست زباله شهری و لجن فاضلاب بر خصوصیات شیمیایی خاک،کمیت و کیفیت چغندرقند در رودشت اصفهان
این بررسی طی سالهای 1379 تا 1384 جهت مطالعه تأثیر کودهای آلی کمپوست زباله شهری و لجن فاضلاب بر محصول چغندرقند در سال اول و آخر تناوب چهار ساله (چغندرقند، ذرت علوفهای، پیاز، گندم و چغندرقند) در ایستگاه تحقیقاتی آبیاری و زهکشی رودشت اصفهان در کرتهای ثابت انجام شد. در هر سال چهار تیمار مصرف کودهای آلی(کمپوست شهری 25 و 50 تن در هکتار و لجن فاضلاب 15 و 30 تن در هکتار) به همراه تیمار شاهد (عدم مصرف کودآلی) در یک طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در این تناوب بررسی شد. براساس نتایج بهدست آمده در این تناوب مشخص شد که بالاترین مقادیر کربنآلی، پتاسیم و سرب قابل جذب خاک در تیمار مصرف50 تن کمپوست شهری و بالاترین مقادیر عناصر فسفر و مس قابل جذب خاک برای تیمار 30 تن لجن فاضلاب مشاهده شد. با گذشت زمان، کود کمپوست شهری توانست میزان روی قابل جذب خاک را بهصورت معنیدار افزایش دهد. مصرف کودهای آلی کمپوست زباله شهری و لجن فاضلاب بهصورت معنیدار عملکردریشه چغندرقند را افزایش، اما درصدقند را کاهش دادند. این کاهش با مصرف لجن فاضلاب نسبت به کمپوست زباله شهری بیشتر گردید. در سال آخر تناوب اثرات کودهای آلی مورد بررسی بر عملکرد قندناخالص معنیدار نبود ، اما بهدلیل افزایش ناخالصیهای ریشه با مصرف کودهای آلی کمپوست زباله شهری و لجن فاضلاب عملکرد قندخالص نسبت به سال اول تناوب بهصورت معنیداری کاهش یافت. در نتیجه مصرف این نوع کودها بهخصوص کود لجن فاضلاب بهصورت مداوم برای منطقه رودشت اصفهان و در خاکهای ریز بافت قابل توصیه نمیباشد.
https://jsb.areeo.ac.ir/article_685_327480d467137ede9f266114e81337c9.pdf
2011-08-23
67
83
10.22092/jsb.2011.685
چغندرقند
زباله شهری
کمپوست شهری
لجن فاضلاب
علیرضا
مرجوی
marjovvi@yahoo.com
1
مربی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان، ایران.
LEAD_AUTHOR
محمدرضا
جهاداکبر
jahadakbar@gmail.com
2
مربی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان، ایران.
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
عکسالعمل چغندرقند به کاربرد کودهای نیتروژنه کندرها
تصور بر این است که با استفادهاز کودهای نیتروژنه کندرها (Nitrogen slow-release fertilizers)بهتوان حلالیت این کود را کاهش و راندمان آن را بالا برد. اثرات کاربرد اوره (کود نیتروژنه محلول) و اوره فرمالدئید (کود نیتروژنه کندرها) در سه منطقه مهم چغندرکاری استان خراسان، بررسی شد. در هر منطقه، با استفادهاز طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار، اثرات شش تیمار کودی شامل سه سطح 75، 100 و 125 درصد نیتروژن موردنیاز محاسبه شده براساس آزمون خاک، از دو منبع اوره و اوره فرمالدئید، مقایسه شد. قبلاز کاشت و سه بار در طول دوره داشت نمونه خاک تهیه و میزان نیتروژن نیتراتی و آمونیومی آنها تعیین گردید. در طول دوره داشت در سه نوبت نمونه برگ تهیه و میزان نیتروژن نیتراتی آنها اندازهگیری شد. علاوهبر این در زمان برداشت نیز خصوصیات کمی و کیفی ریشهها تعیین گردید. نتایج نشان داد که کاربرد 250 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار از منبع اوره فرمالدئید (معادل 650 کیلوگرم در هکتار اوره فرمالدئید) در مقایسه با تیمار مصرف صددرصد نیتروژن از منبع اوره (شاهد) عملکردریشه و شکرسفید را به ترتیب حدود 1500 و 300 کیلوگرم در هکتار بهبود داد. میانگین عملکردریشه و شکر با کاربرد 250 کیلوگرم نیتروژن خالص از منبع اوره فرمالدئید به ترتیب 836/48 و 544/6 تن در هکتار بود. کاربرد اوره فرمالدئید در مقایسه با اوره، غلظت نیتروژن نیتراتی و آمونیومی خاکها را افزایش داد.
https://jsb.areeo.ac.ir/article_686_793f84bf17c341d6340da4fbf722d174.pdf
2011-08-23
85
99
10.22092/jsb.2011.686
اوره
اوره فرمالدئید
چغندرقند
کودهای نیتروژنه کندرها
نیتروژن آمونیومی
نیتروژن نیتراتی
عبدالحسین
ضیائیان
ziaeian@yahoo.com
1
استادیار بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس
LEAD_AUTHOR
محمود
نیرومندجهرمی
2
کارشناس بخش تحقیقات جغندرقند، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس- شیراز، ایران.
AUTHOR
حمید
نوشاد
hamidnoshad@yahoo.com
3
مربی پژوهشی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر عوامل اقلیمی بر افزایش عیار چغندرقند در سال 1386 در ایران، مطالعه موردی: حوزه کارخانهقند چناران
بهمنظور بررسی علل افزایش چشمگیر میانگین عیارقند چغندرقند تولیدی کشور در سال 1386 و ارتباط آن با پارامترهای اقلیمی، حوزههای چغندرکاری کارخانهقند چناران انتخاب شد. علت این انتخاب نزدیکی به ایستگاه هواشناسی سینوپتیک گلمکان و آمار مطمئن هواشناسی و همچنین دسترسی به آمار و اطلاعات دقیق مربوط به بهرهبرداری کارخانهقند مذکور بود. مهمترین پارامترهای اقلیمی مؤثر بر عیارقند چغندرقند (دما، بارش، رطوبت نسبی، ساعت آفتابی و سرعت باد) و تغییرات آنها در سال 1386 در مقایسه با سالهای قبل مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه رگرسیونی بر روی عدد نهائی عیارقند چغندرقند این کارخانه طی سالهای 1380 تا 1386 بهعنوان متغیر وابسته و پارامترهای اقلیمی ماهانه بهعنوان متغیر مستقل انجام شد. همچنین اثر پارامترهای اقلیمی بر تغییرات میزان اُفت و عیار چغندرقند طی دوره بهرهبرداری بررسی گردید. اطلاعات روزانه تغییرات اُفت و عیار چغندرقند در سال 1386 بر پارامترهای اقلیمی منطقه برازش داده شد و ضرایب همبستگی خطی محاسبه گردید. با استفاده از روش گام به گام پیشرونده مهمترین پارامتر از بین عوامل مؤثر بر عیار و اُفت چغندرقند تعیین شد. نتایج نشان داد که از بین متغییرهای اقلیمی، مهمترین عامل مؤثر بر عیار چغندرقند در هر سال دمای کمینه در مردادماه (معادل ماه اوت) میباشد. از لحاظ تأثیر عوامل اقلیمی بر تغییرات اُفت و عیار چغندرقند طی دوره برداشت و تحویل چغندرقند، نتایج نشان داد که تعداد روزهای با دمای چهار درجه سانتیگراد زیر صفر و کمتر از آن (یخبندان) و رطوبت نسبی بهترتیب بیشترین همبستگی را با میزان افت و عیار چغندرقند در سال 1386 داشتهاند. بنابراین، توجه به پارامترهای اقلیمی مخصوصاً کمینه دما در مردادماه و در صورت گرم شدن شدید هوا آبیاری مناسب و بهموقع ممکن است در افزایش عیار چغندرقند تأثیر قابلتوجهی داشته باشد. برنامهریزی صحیح برداشت و تحویل چغندرقند طی فصل پاییز با توجه به پیشبینیهای هواشناسی میتواند در کاهش افت و ضایعات چغندرقند و افزایش عیار آن نقش مهمی داشته باشد.
https://jsb.areeo.ac.ir/article_687_d03b596428ac73fe8b9f2e606e3594ef.pdf
2011-08-23
101
115
10.22092/jsb.2011.687
بارش
چغندرقند
دمای بیشینه
دمای کمینه
دامنه دما
رطوبت نسبی
ساعت آفتابی
سرعت باد
عیارقند
حمیدرضا
احمدزاده اراجی
1
دانشجوی کارشناسیارشد هواشناسی کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات -
AUTHOR
محمد
عبدالهیان نوقابی
noghabi@sbsi.ir
2
دانشیار مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.
LEAD_AUTHOR
غلامعلی
کمالی
3
دانشیار دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات- تهران
AUTHOR
سعید
واحدی
dvahedi@ yahoo.com
4
مربی پژوهشی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.
AUTHOR