ORIGINAL_ARTICLE
اثر رقابت علفهای هرز روی رشد و تخصیص ماده خشک در اندامهای مختلف چغندرقند
به منظور بررسی اثرات رقابت علفهای هرز روی رشد و تخصیص ماده خشک بین اندامهای مختلف چغندرقند در طول فصل زراعی آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار در سال 1377 اجرا شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از : کنترل کامل علفهای هرز در طول فصل رشد به عنوان شاهد، کنترل تا چهار و هشت هفته بعد از سبز شدن، کنترل از چهار و هشت هفته بعد از سبز شدن و عدم کننترل علفهای هرز در طول فصل زراعی، نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد تأثیر رقابت علفهای هرز در مراحل اولیه رشد ناچیز است ولی هرچه به انتهای فصل رشد نزدیک می شویم اثر رقابت بیشتر ظاهر می شود و اختلاف عملکرد اندامهای مختلف بیشتر میشود. در انتهای فصل رشد اختلاف بین تیمارها از نظر عملکرد اندامهایی نظیر برگ، دمبرگ و طوقه کم می شود و این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود در حالی که از نظر عملکرد ریشه اختلاف معنی داری وجود داشت.
https://jsb.areeo.ac.ir/article_106177_725d5ffd668fc2e08b76b19381082da6.pdf
2000-01-21
19
1
10.22092/jsb.2000.106177
چغندرقند
علف هرز
ماده خشک
حسنعلی
شهبازی
1
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی خراسان
AUTHOR
محمدحسن
راشد محصل
mhrashes@yahoo.com
2
عضو هیئت علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی روش مناسب تولید و کشت پروتوپلاست برای بازایی گیاه کامل چغندرقند
مهمترین جنبه های کاربردی کشت پروتوپلاست در چغندرقند شامل انتقال ژنهای جدید و تولید هیبریدهای غیرجنسی می باشد. بررسی قابلیت باززایی از کشت پروتوپلاست هدف تحقیق حاضر را در بر می گیرد.گیاهچه های کشت شده در شرایط استریل از گیاهان مادری رقم 9597 تهیه شدند. دو روش تولید پروتوپلاست بکار گرفته شد : 1) جداسازی پروتوپلاست از بافت مزوفیل برگ 2)جداسازی از کشت سوسپانسیون سلولی. پس از خالص سازی پروتوپلاست ها، کشت آنها در اولین محیط غذایی (K8P) انجام پذیرفت. میکروکالوس های حاصل به محیط های غذایی مختلف شامل MS, PGoB و محیط N6 حاوی هورمون های مختلف انتقال داده شدند. انتقال کالوس ها جهت جوانه زایی به محیط PGoB و N6 حاوی یک میلی گرم در لیتر ژیبرلیک اسید (GA3) بنزیل آمینوپورین (BAP) منتقل شده بودند، توانایی تولید کالوس های باززا را از خود نشان دادند.
https://jsb.areeo.ac.ir/article_106178_d28a5a796e3748a03befaf67cfc13be3.pdf
2000-01-21
36
20
10.22092/jsb.2000.106178
کشت پروتوپلاست
چغندرقند
بهروز
احسانی مقدم
1
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات چغندرقند
AUTHOR
نسرین
یاوری
2
کارشناس موسسه تحقیقات چغندرقند
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر کم آبیاری در ابتدای فصل رشد بر شاخصهای رشد چغندرقند
صرفه جویی در آب آبیاری چغندرقند در ابتدای فصل رشد می تواند اهمیت زیادی داشته باشد. در این مطالعه کم آبیاری پس از سبز شدن محصول، بر برخی شاخص های رشد چغندرقند بررسی شد. آزمایش در سال 1377 در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی اصهان واقع در کبوترآباد و در خاکی با بافت رسی سیلیت در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. در این آزمایش شش دور آبیاری پس از سبز شدن کامل محصول شامل : 100 میلیمتر (شاهد)، 200 میلیمتر، 300 میلیمتر، 400 میلیمتر، 500 میلیمتر و 600 میلیمتر تبخیر از طشتک کلاس الف مطالعه شد. نتایج نشان داد که شاخص سطح برگ و وزن خشک اندام هوایی با افزایش دور آبیاری کاهش یافتند. سرعت رشد محصول اندام هوایی چغندرهایی که بخوبی آبیاری شده بودند از تیمارهایی که در ابتدای دوره رشد اب کافی دریافت نکرده بودند، بیشتر بود. سرعت رشد محصول اندام هوایی تیمارهای 100 تا 500 میلیمتر روند مشابهی داشتند در حالیکه تیمار 600 میلیمتر روندی متفاوت نسبت به سایر تیمارها نشان داد و مقدار آن نیز کمتر از سایر تیمارها بود. این مسئله احتمالا ناشی از تنش وارد شده به این تیمار بود. زمانی که سرعت رشد محصول اندام هوایی چغندرهایی که آب کافی در ابتدای رشد دریافت کرده بودند صفر گردید سرعت رشد محصول ریشه آنها به حداکثر رسید. تغییرات ماده خشک ریشه برای همه تیمارها دارای روند سیگموئیدی بود و با افزایش تنش رطوبتی ماده خشک ریشه کاهش یافت که علت آن ممکن است مربوط به کاهش عرضه کربوهیدارت ها از طریق برگها و اندامهای هوائی باشد.
https://jsb.areeo.ac.ir/article_106179_4f370a5c7a0bf37bb003c2c614e02834.pdf
2000-01-21
55
37
10.22092/jsb.2000.106179
کم آبیاری
چغندرقند
شاخص رشد
محمدرضا
جهاداکبر
Jahadakbar@Gmail.com
1
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی
AUTHOR
حمیدرضا
ابراهیمیان
ebrahimianhamid@yahoo.com
2
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی
AUTHOR
شاپور
حاج رسولیها
3
عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان
AUTHOR
سید یعقوب
صادقیان
sadeghian_4@hotmail.com
4
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات چغندرقند
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مناسبترین زمان مصرف کود نیتروژن در دو رقم چغندرقند در کرمانشاه
این تحقیق بمنظور تعیین مناسب ترین زمان مصرف کود نیتروژن و تأثیر آن بر روی کمیت و کیفیت چغندرقند و همچنین واکنش ارقام به زمان و میزان کود نیتروژن بمدت دو سال در ایستگاه تحقیقاتی ماهیدشت اجراء گردید. پنج زمان مصرف کود نیتروزن به عنوان عامل اول و دو رقم بذر تجارتی چغندرقند به عنوان عامل دوم در یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. میزان نیتروژن مصرفی برای کلیه تیمارها براساس توصیه بخش تحقیقات خاک و آب سیصد کیلوگرم در هکتار در نظر گرفته شد. اقام مورد بررسی شامل رقم دیپلویید گرده افشان باز 7233 و رقم پلی پلوئید pp22 و تیمارهای زمان مصرف کود نیتروژن بصورت ذیل بودند : :t1 مصرف کل کود نیتروژن در زمان کاشت ، :t2 مصرف نصف کود نیتروژن در زمان کاشت و نصف باقیمانده بعد از اولین تنک و وجین، :t3 مصرف یک سوم کود نیتروژن در زمان کاشت، یک سوم بعد از اولین تنک و وجین یک سوم باقیمانده یک ماه پس از مرحله دوم ، :t4 مصرف دو سوم کود نیتروژن در زمان کاشت و یک سوم باقیمانده بعد از اولین تنک و وجین ،:t5 مصرف یک سوم کود نیتروژن در زمان کاشت و دو سوم باقیمانده پس از اولین تنک و وجین. اولین تنک و وجین پس از دو تا چهار برگه شدن صورت گرفت که این مرحله معمولا در منطقه کرمانشاه حدود 45-40 روز پس از کاشت حاصل می گردد. نتایج نشان داد که دو رقم در کلیه صفات مورد بررسی از نظر آماری تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند. تیمار زمان مصرف کود نیتروژن بصورت دو سوم در زمان کاشت و یک سوم بعد از اولین تنک و ویجین وضعیت بهتری در صفات درصد قند، درصد قند قابل استحصال، عملکرد قند سفید در هکتار و خلوص شربت خام ایجاد کرد. کمترین میزان پتاسیم در تیمار مصرف کل کود نیتروژن در زمان کاشت مشاهده شد ولی از نظر آماری با سایر تیمارها اختلاف معنی داری نشان نداد. کمترین میزان سدیم و ازت مضره در تیمار مصرف کود نیتروزن بصورت دو سوم در زمان کاشت و یک سوم بعد از اولین تنک و وجین دیده شد که از نظر آماری با سایر تیمارها تفاوت معنی داری نداشت.
https://jsb.areeo.ac.ir/article_109552_16f692be130cd9bb1813a35c19e2f7d6.pdf
2000-01-21
56
71
10.22092/jsb.2000.109552
مناسبترین زمان
رقم
چغندرقند
جهانشاه
بساطی
basati@sbsi.ir
1
مربی پژوهشی بخش تحقیقات چغندرقند، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمانشاه، ایران
LEAD_AUTHOR
مجید
صادقی
2
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
AUTHOR
علی
جلیلیان
alijalilian@yahoo.com
3
استادیار بخش تحقیقات چغندرقند، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمان، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه تأثیر سه روش محلول پاشی، ضدعفونی معمولی و ضدعفونی همراه با پلت بذر برای مبارزه با کک چغندرقند و سرخرطومی های ریشه و دمبرگ چغندرقند در منطقه کرج
این تحقیق به مدت سه سال (77-1375) در ایستگاه تحقیقاتی مهندس سیدعبدالرسول مطهری در کرج اجرا گردید. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با نه تیمار و چهار تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش به شرح زیر انتخاب شدند. حشره کش های ایمیداکلوپراید، فیبرونیل و آسفیت هرکدام به دو صورت ضدعفونی معمولی و ضدعفونی همراه با پلت بذر منوژرم جمعا در شش تیمار مورد بررسی قرار گرفتند. علاوه بر آنها یک تیمار به عنوان شاهد (بدون ضدعفونی و بدون محلول پاشی) به تیمار بذر منوژرم پلت شده بدون حشره کش و یک تیمار به صورت عرف محل (سمپاشی با اتریمفس 50 درصد) در نظر گرفته شد. هر تکرار شامل شش خط چغندرقند به طول 10 متر بود. بین تکرارها بیش از یک متر فاصله در نظر گرفته شد و هر تکرار با تابلوی مربوطه مشخص گردید. در این بررسی سه گونه از سخت بالپوشان زیان آور چغندرقند که از آفات مهم این محصول محسوب می شوند شامل : کک چغندرقند Chaetocnema tibialis Ill. ، سرخرطومی ریشه Conorrhynchus brevirostris Gyll. و سرخرطومی دمبرگ چغندرقند Lixus incanaescens Bch. مورد توجه قرار گرفتند. در مورد هر آفت درصد آلودگی (درصد بوته های خسارت دیده) تعیین و مبنای محاسبات آماری قرار گرفت. براساس محاسبات آماری انجام شده در مورد هر سه حشره زیان آور ، بین تیمارهای مورد آزمایش اختلاف آماری معنی دار انجام شده در مورد آزمایش اختلاف آماری معنی دار مشاهده شد. در مورد کک چغندرقند کمترین میزان آلودگی مربوط به تیمار شماره نه (سمپاشی با عرف محل) بود. کمترین میزان آلودگی به سرخرطومی ریشه را تیمار شماره شش (بذر پلت شده با ایمیداکلوپراید) نشان داد و کمترین میزان آلودگی به سرخرطومی دمبرگ در تیمارهای شماره نه (سمپاشی با عرف محل) و تیمار شماره سه (بذر ضدعفونی شده با فیبرونیل) مشاهده شد.
https://jsb.areeo.ac.ir/article_109553_d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e.pdf
2000-01-21
72
83
10.22092/jsb.2000.109553
محلول پاشی
کک چغندرقند
سرخرطومی ریشه و دمبرگ
ولی اله
غدیری
1
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات آفات و بیماریهای گیاهی
LEAD_AUTHOR
محمدناصر
ارجمند
2
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات چغندرقند
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
نگرشی کلی بر نتایج مصرف مقادیر مختلف پتاسیم در زراعت چغندرقند
این بررسی شامل آزمایشاتی است که در پنج منطقه مختلف چغندرکاری (کرج، همدان، شیراز، میاندوآب و مشهد) در سه سال متوالی اجرا شده و در آن از کود پتاسیم (K2O) در پنج سطح مختلف صفر، 50، 100، 150، 200 کیلوگرم در هکتار از منبع سولفات پتاسیم استفاده شده است. این تیمارها در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در پنج تکرار مورد مطالعه قرار گرفتند. زمان اعمال تیمارها در بهار و قبل از کشت محصول بودو نتایج بدست آمده نشان داد که وزن ریشه و عملکرد شکر تحت تأثیر مقادیر مختلف پتاسیم قرار گرفته و در سطح اعتماد یک درصد معنی دار شدند. همچنین صفات مذکرو تحت تأثیر مکانهای مختلف، اثر متقابل سال در مکان و تیمار در مکان در سال در سطح یک درصد معنی دار شدند. درصد قند بعنوان مهمترین صفت کیفی در این آزمایش تحت تأثیر تیمارهای مختلف پتاسیم قرار نگرفت اما سایر منابع تغییرات این صفت را تحت تأثیر معنی داری قرار دادند، در گروه بندی میانگین تیمارها از نظر وزن ریشه، درصد قند و عملکرد شکر مشخص شد که این صفات متأثیر از زمان اجرا، منطقه تیمارها و همچنین اثر متقابل آنها بوده است بطوری که تحت تأثیر عوامل یاد شده در گروههای مختلف قرار گرفته اند. نکته مهم اینکه پتاسیم تنها محصول ریشه را تحت تأثیر قرار داد و تأثیر مثبتی بر روی عیار قند نداشت، در نتیجه، عملکرد شک تحت تأثیر مصرف پتاسیم افزایش پیدا کرد.
https://jsb.areeo.ac.ir/article_109555_f301de149a1ff9837ccea49a797e7eca.pdf
2000-01-21
84
95
10.22092/jsb.2000.109555
پتاسیم
چغندرقند
جواد
گوهری
j_gohari@yahoo.com
1
دانشیار مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
LEAD_AUTHOR
قاسم
توحیدلو
2
کارشناس موسسه تحقیقات چغندرقند
AUTHOR
فرحناز
حمدی
f.hamdi@areeo.ac.ir
3
کارشناس موسسه تحقیقات چغندرقند
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
کفشدوزک چغندرقند Bulae lichatschovi (Col. Coccinellidae) نحوه زندگی و روش جلوگیری از خسارت آن
اولین خسارت این کفشدوزک به چغندرقند در سال 1927 از جنوب روسیه گزارش شد و در ایران نیز اولین بار در سال 1341 این حشره در مزارع چغندرقند کرج مشاهده و خسارت قابل توجه آن روی برگها گزارش گردید. حشره کامل کفشدوزکی است به رنگ قهوه ای متمایل به قرمز که حدود 5/3 تا 5/4 میلیمتر طول دارد. در روی سینه شش لکه سیاهرنگ و در روی بالپوشها نیز 20 لکه مدور به رنگ قهوه ای مایل به سیاه دیده می شود. سطح زیرین بدن سیاهرنگ و پاها خرمائی رنگ است. تخم کشیده، بیضی شکل و زردرنگ است و طول آن حدود یک میلیمتر می باشد. لارو به رنگ زرد متمایل به خاکستری بوده و هنگامی که نشو و نمای آن کامل می شود حدود نه میلیمتر طول دارد. رنگ شفیره متمایل به زرد و طول آن چهار تا شش میلیمتر است. این کفشدوزک زمستان را به صورت حشره کامل در پناهگاههای مختلف مانند شکافهای زمین، زیر کلوخه ها، شکاف دیوارهای اطراف مزارع، زیر برگها و بقایای گیاهی سپری می کنند و گاهی به تعداد زیاد و در دستجات 500 تا 1000 عددی یا بیشتر دیده می شوند. حشرات کامل فعالیت خود را در کرج در اردیبهشت ماه و در مناطق سردسیر مانند اردبیل در اوایل یا اواسط خرداد ماه آغاز می کنند و معمولا در ساعات گرم روز فعال هستند. این حشره در شرایط مناسب با تراکم زیاد ابتدا در روی گیاهان خانواده Chenopodicaceae در اطراف مزارع ظاهر می شوند و هنگامی که محور بذر در بوته های تشکیل می شود به مزارع چغندر بذری مهاجرت می کنند. حشرات کامل از برگها و در مزارع چغندر بذری از برگها و گلها تغذیه می کنند. حشرات ماده تخم های خود را در دستجات 15 تا 20 عددی در سطح زیر برگها قرار می دهند. تخم ها معمولا پس از یک هفته تفریخ شده و لاروها از گلها و گرده آنها و دیگر قسمت های گیاه تغذیه می کنند. بر طبق نظر بعضی از محققین لارو این کفشدوزک از شته های چغندر نیز تغذیه می کند. دوره نشو ونمای لارو حدود 40-35 روز است و سپس تبدیل به شفیره می شود. طول دوره شفیرگی کوتاه و معمولا چهار تا شش روز است. حشرات کامل پس از تغذیه کافی به تدریج به پناهگاههای مختلف رفته و تا سال بعد به همان صورت باقی می مانند. کفشدوزک چغندرقند احتمالا یک نسل در سال تولید می کند. برای جلوگیری از خسارت این حشره بایستی قبل از تشکیل گلها، علفهای هرز میزبان آفت در حاشبه و اطراف مزارع چغندر بذری مورد بررسی و معاینه قرار گیرند و این بازدید به طور مرتب انجام شود. پس از تعیین زمان مهاجرت آنها از پناهگاههای زمستانی به روی علفهای هرز میزبان و در صورت بالا بودن تراکم جمعیت، نسبت به سمپاشی و کنترل حشره اقدام گردد. جهت سمپاشی می توان از حشره کش اتریمفس امولسیون 50 درصد به نسبت 5/1 تا دو در هزار استفاده کرد. در صورت عدم امکان کنترل حشره روی علفهای هرز و انتقال روی چغندر بذری، در صورتیکه گلها هنوز ظاهر نشده باشند می توان از سموم شیمیایی استفاده کرد ولی با تشکیل گلها بایستی از سمپاشی خودداری شود.
https://jsb.areeo.ac.ir/article_109556_b09fad1e158e9e7bbed7e0ff9fe569a2.pdf
2000-01-21
96
98
10.22092/jsb.2000.109556
کفشدوزک چغندرقند
ولی اله
غدیری
1
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات آفات و بیماریهای گیاهی
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تولید شکر در ایران و مقایسه آن با آسیا و جهان در سال 1378
https://jsb.areeo.ac.ir/article_109557_b29b6671e6fe60b43a72a3bdcd1ccf21.pdf
2000-01-21
99
101
10.22092/jsb.2000.109557
تولید شکر
رضا
شیخ الاسلامی
1
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات چغندرقند
LEAD_AUTHOR