per
موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند
چغندرقند
1735-0670
2588-6010
2004-08-22
20
1
1
13
10.22092/jsb.2004.6818
6818
Scientific - Research
بررسی تأثیر وزن ریشچه و فاصلة کشت بر عملکرد و خصوصیات کیفی بذر منوژرم چغندرقند
Evaluation of the effects of steckling weight and planting density on monogerm sugar beet seed yield and quality
صادقزادهحمایتی سعید
s_s_hemayati@yahoo.com
1
مجید دهقانشعار
2
ولیاله یوسفآبادی
v_yosef@yahoo.com
3
احمد بریموندی
4
داریوش فتح اله طالقانی
dftaleghani@yahoo.com
5
عضو هیأتعلمی مؤسسه تحقیقات چغندرقند
عضو هیأتعلمی مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال
عضو هیأتعلمی مؤسسه تحقیقات چغندرقند
عضو هیئت علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
عضو هیأتعلمی مؤسسه تحقیقات چغندرقند
این بررسی جهت تعیین نحوة تأثیر دو عامل وزن ریشچه و فاصلة کشت روی خصوصیات کیفی و کمی بذر چغندرقند منوژرم ژنتیکی رقم 9597 چغندرقند طی سالﻫای 1377 و 1378 درایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل اجرا گردید. در این مطالعه، وزن ریشچه با سه اندازة مختلف (کمتر از یکصدگرم، 100 تا 200گرم و200 تا 300گرم) در کرت اصلی و فاصلة بین بوتهها با سه سطح(40، 50 و 60سانتیمتر) در کرتفرعی در قالب طرح کرتهای خردشده در قالب بلوکﻫای کامل تصادفی با پنج تکرار مورد بررسی قرار گرفت. اندازهگیریﻫا در این طرح شامل صفات ریختشناسی بوته، صفاتکیفی(سرعت و یکنواختی جوانهزنی)، نحوة توزیع اندازة بذر و درصد بذرمنوژرم بود. نتایج حاصل نشان داد که تغییر در فاصله بین بوتهها، بهترتیب درسطح احتمال پنج و یک درصد بر روی تعداد شاخهفرعی و عملکرد بذر دربوته تأثیر معنیداری دارد. افزایش فاصلة بوتهها از 40 به60سانتیمتر عملکرد بذر در بوته را معادل 43درصد افزایش داد. افزایش وزن ریشه موجب افزایش سهم بذور استاندارد (با قطر بین 5/3 تا 5/4 میلیمتر) و از آنجا عملکرد بذر استاندارد قادر به جوانهزنی (به میزان 11درصد) و درعینحال، کاهش سرعت جوانهزنی و یکنواختی جوانهزنی شد. ازسوی دیگر، افزایش فاصله بوتهها (کاهش تراکمبوته) با افزایش سهم بذوری با قطر بیشاز 5/4میلیمتر، سرعت و یکنواختی جوانهزنی و کاهش عملکرد بذر استاندارد قادر به جوانهزنی همراه بود. درمجموع، در این بررسی بیشترین عملکرد بذرخام (1208کیلوگرم درهکتار) و بذر استاندارد قادر به جوانهزنی(16/229 کیلوگرم درهکتار) با کاشت ریشچههایی به وزن 200 تا 300 گرم در فاصلةکشت 60سانتیمتر بهدست آمد.
To determine the effects of steckling weight and planting density on seed quantitative and qualitative characteristics of monogerm sugar beet c.v. 9597, this experiment was carried out in Ardabil Agricultural Research Station in two years (1998-99). In this study, steckling weight with three different sizes(including <100, 100-200, and 200-300g) as main-plot, and planting density with three levels (including 40, 50 and 60 cm) as sub-plot were used in a split-plot experiment based on the RCBD with five replications. In this experiment morphological and qualitative (rate and uniformity of germination) characters, seed size distribution, and monogerm seed percentage were measured. According to the results, effect of planting density on the axillary branches number and seed yield was significant at 1% probability level. Seed yield increased by 43%, as planting density was increased from 40 to 60 cm. Increasement of steckling weight led to increasement of standard seed portion (with 3.5-4.5mm in diameter), germinable standard seed yield (11%) and reduction of germination rate and germination uniformity; and increasement of planting density was accompanied by increasing of >4.5 mm seed portion, velocity and unifomity of germination and decreasing of germinable standard seed yield. Eventually, the highest crude (1208 kg/ha) and germinable standard (229.16 kg/ha) seed yield were obtained by using steckling weight of 200-300 g and planting density of 60cm.
https://jsb.areeo.ac.ir/article_6818_8c0f748dab7cbe694f10dfcfc9bd5e5c.pdf
اردبیل؛ بذر منوژرم؛ تراکم بوته؛ چغندرقند
فاصلةکشت
وزنریشچه
عملکرد بذر
sugar beet
steckling weight
Planting density
Monogerm Seed
Ardabil
seed yield
per
موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند
چغندرقند
1735-0670
2588-6010
2004-08-22
20
1
25
15
10.22092/jsb.2004.6820
6820
Scientific - Research
بررسی پاسخ به انتخاب درنسلﻫای مختلف چغندرقند تحت شرایط تنش شوری و خشکی
Study on response to selection in different generations of sugar beet under saline and drought stress conditions
عبدالمجید خورشید
1
محمود مصباح
2
ذبیح اله رنجی
3
رضا امیری
4
محمدرضا فتحی
5
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات چغندرقند
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات چغندرقند
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات چغندرقند
دانشگاه تهران- پردیس ابوریحان
کارشناس موسسه تحقیقات چغندرقند
تنشﻫای شوری و خشکی در بسیاری از مناطق جهان بیش از هر عامل دیگری موجب کاهش عملکرد محصولات زراعی میﮔردند. تولید ارقامی که این شرایط را تحمل نموده و عملکرد قابل قبولی نیز داشته باشند، ضرورت دارد. هدف از این تحقیق مقایسه نسلﻫای گزینش شده با نسلﻫای اولیه آنﻫا در شرایط تنش خشکی و شوری، به منظور برآورد میزان پاسخ به گزینش نسلﻫا بود. در این بررسی تودهﻫای اولیه ژنوتیپﻫای 8001 و 7233 چغندرقند به همراه نسلﻫای گزینش شده دوم و سوم (به عنوان متحمل به شوری) و تودهﻫای در حال اصلاح BP کرج و BP مشهد (پایهﻫای اولیه) و نسل گزینش شده دوم آنﻫا (به عنوان متحمل به خشکی) در قالب طرح بلوکﻫای کامل تصادفی در شرایط تنش شوری (امیرآباد) و خشکی (کمال آباد) در سال 1379 مورد آزمون قرارگرفتند. نتایج نشان داد که در شرایط تنش شوری، پاسخ به گزینش در نسلﻫای مختلف 8001 به مراتب بیشتر از 7233 میﺑاشد و انتخاب موجب افزایش عملکرد ریشه و شکر سفید گردیده است. هم چنین در شرایط تنش خشکی، گزینش در نسلﻫایBP کرج و BP مشهد، همراه با افزایش تحمل به خشکی بوده است. در نهایت، براساس نتایج این تحقیق گزینش تودهﺍی در افزایش تحمل به تنش شوری و خشکی در تودهﻫای استفاده شده مؤثر بوده است.
Saline and drought stress conditions are the most important factors in yield reduction of crops in the world. Breeding of cultivars with high tolerance to these stresses and satisfactory yielding are considerable. The aim of this study was to compare the means of selected generations in saline and drought stress conditions in order to calculate response to selection. In this study two populations (8001 and 7233) and their successive generations which were selected based on tolerance to salinity, as well as two breeding materials (BP-Karaj and BP-Mashad) and their generations which were selected for tolerance to drought stress were evaluated under stress conditions. The results showed that response to selection in 8001 sequential generation was higher than that of 7233 in saline condition and selection has increased the root and sugar yield. Also, selection for drought tolerance in BP-karaj and BP-Mashad has increased the tolerance. It seems that, this method of selection was useful for the improvement of these populations in stress conditions.
https://jsb.areeo.ac.ir/article_6820_13502bccecb9699bac3bee27e77e9bf1.pdf
پاسخ به گزینش تودهﺍی
تنش شوری و خشکی
چغندرقند
Response to selection
Saline and drought stress
sugar beet
per
موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند
چغندرقند
1735-0670
2588-6010
2004-08-22
20
1
38
27
10.22092/jsb.2004.6821
6821
Scientific - Research
بررسی تاثیر قطع آبیاری در مراحل مختلف رشد بر روی کمیت و کیفیت چغندرقند در منطقه خوی
Study the effect of cut of irrigation at different stages of growth on quantity and quality of sugar beet on Khoy region
امیر نورجو
amir7090@yahoo.com
1
مهدی بقایی کیا
2
عضو هیئت علمی بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی مرکز تحقیقات کشاورزی آذربایجانغربی
کارشناس بخش تحقیقات چغندرقند مرکز تحقیقات کشاورزی آذربایجانغربی
اعمال تنشﻫای آبی براساس دو هدف عمده افزایش کارایی مصرف آب و استفاده بهینه از منابع آب و اهداف به زراعی (نظیر افزایش برخی پارامترهای کیفی محصول، جلوگیری از رشد بیﺭویه اندامﻫای هوایی محصولاتی نظیر چغندرقند و…) صورت میﮔیرد. در صورتی که در مراحلی از رشد گیاه که حساسیت کمتری به خشکی دارد، از مقدار آب آبیاری کاسته شود، میﺗوان ضمن کاهش هزینههای آب آبیاری از آب صرفهﺟویی شده و در سایر زراعتﻫا استفاده به عمل آورد و بدین ترتیب کارایی مصرف آب را افزایش داد. این تحقیق با هفت تیمار آبیاری در سه تکرار در قالب طرح بلوکﻫای کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی خوی به مدت دو سال (1378 و1380) به مرحله اجرا درآمد. تیمارهای آبیاری شامل: آبیاری در تمام مراحل، عدم آبیاری در مرحله کاشت تا سبزشدن، قطع آبیاری در مرحله سبزشدن تا مرحله شروع رشد ثابت، عدم آبیاری در مرحله کاشت تا سبزشدن و قطع یک نوبت آبیاری در مرحله رشد ثابت، عدم آبیاری در مرحله کاشت تا سبزشدن و قطع آبیاری آخر، قطع آبیاری در مرحله سبز تا شروع رشد ثابت و قطع یک نوبت آبیاری در مرحله رشد ثابت، قطع آبیاری در مرحله سبزشدن تا مرحله شروع رشد ثابت و قطع آبیاری آخر بودند. نتایج دو سال آزمایش نشان دادکه تیمارهای آبیاری در سطح یک درصد تأثیر معنیدار در تولید ریشه و شکر قابل استحصال دارد. در صورتیکه به توان سبزشدن بذور و نیاز آبی چغندرقند در مرحله اولیه رشد را بدون نیاز به آبیاری توسط بارندگیﻫا تأمین نمود، میﺗوان ضمن کاهش 5/16 درصد در مصرف آب نسبت به تیمار شاهد, شکر قابل استحصال را 3/13 درصد افزایش داد. در این حالت کارایی مصرف آب،70/1 کیلوگرم شکر در هر مترمکعب آب مصرفی در مقایسه با 25/1 در تیمار شاهد حاصل میﮔردید. در صورتیکه از آبیاری آخر نیز صرف نظر شود، ضمن کاهش 2/21 درصد در مصرف آب، شکر قابل استحصال نسبت به شاهد 11 درصد افزایش یافته و کارایی مصرف آب به 76/1 کیلوگرم شکر بر مترمکعب آب مصرفی افزایش خواهد یافت. از پارامترهای کیفی محصول، درصدقند درسطح یک درصد و مقدار سدیم موجود در ریشه در سطح پنج درصد تحت تأثیر قرارگرفتهاند. به طورکلی کلیه تنشﻫای آبی وارد شده موجب افزایش درصدقند نسبت به تیمار شاهد شد. قطع آبیاری در مرحله اولیه رشد و قطع آبیاری آخر منجربه افزایش درصدقند گردید، طوریکه درصدقند از 74/12 در تیمار شاهد به 09/16 افزایش یافت. بنابراین افزایش درصدقند، کاهش عملکرد ریشه به علت تنش آبی را جبران نموده و شکر قابل استحصال این تیمار بیشتر از تیمار شاهد به دست آمده است.
Water stress decrease water content and water potential between soil and root. Therefore, water potential of plant declines and plant faces with water stress. Water stress in different stages of growth can be useful in different aspects. Water stress can be practiced from two point of view, increasing water use efficiency (WUE) and improving cultural practices. No irrigation in insensitive stages of growth for water stress helps us to save water which could be used for other crops. In this research, the effect of irrigation scheduling at different stages of growth on quality and quantity of sugar beet was studied, in Khoy Agricultural Research station in two years (1999 and 2001). The experimental design was a randomized complete block design with three replications and seven irrigation treatments; as I1:Full irrigation at all stages of growth, I2: No irrigation at sowing until germination, I3: No irrigation at germination until the beginning of growth; I4: No irrigation at sowing till germination and again no irrigation at growth season, I5: No irrigation at sowing till germination and no irrigation at the end of season, I6: No irrigation at the germination till constant growth and one irrigation during constant growth, I7: No irrigation at germination till constant growth and no irrigation at the end of season. According to the results, irrigation treatments influenced the root and sugar yield significantly. Lack of irrigation in the initial increased stage sugar yield 13.3% and decreased irrigation water amount 16.5% as compared to the control treatment (I1, full irrigation). WUE was 1.7 and 1.25 kg/m3 in I2 and I1 treatments, respectively. Omitling irrigation in the initial and in the last stage of growth decreased the irrigation water amount 21.2%, increased available sugar 11% and improved WUE from 1.25 (control treatment) to 1.76. Irrigation treatments had significant effect on sugar content and Na (impurities) and no significant effect on other qualitative characers. No irrigation in initial and last stages of growth caused the most highest increase in sugar content of compared to the control treatment. Accordingly, sugar content increased from 12.74% to 16.09%.
https://jsb.areeo.ac.ir/article_6821_065cd66b29e8dc549df027d69287991d.pdf
قطع آبیاری
چغندرقند
کارایی مصرف آب و تنش آبی؛ خوی؛ صرفهﺟوئی در مصرف آب؛ شکر قابل استحصال
Khoy
sugar beet
Sugar yield
Water stress
Water use efficiency
per
موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند
چغندرقند
1735-0670
2588-6010
2004-08-22
20
1
53
39
10.22092/jsb.2004.6822
6822
Scientific - Research
مطالعه تنوع جهش در قارچ Fusarium solani عامل پوسیدگی ریشه چغندرقند با استفاده از گروهﻫای سازگار رویشی و رابطه آن با بیماریﺯایی جدایهﻫا
Population genetic diversity of Fusarium solani the causal agent of sugar beet root rot, using vegetative compatibility groups (VCGs) and its relationship to virulence of isolates
مرجان رئوفی
marjan557@yahoo.com,
1
رضا فرخی نژاد
2
سیدباقر محمودی
bagher_m@yahoo.com
3
دانشگاه شهید چمران اهواز
دانشگاه شهید چمران اهواز
عضو هیئت علمی مؤسسه تحقیقات چغندرقند
در این تحقیق گروهﻫای سازگاری رویشی 27 جدایه Fusarium solani که از ریشه و طوقه چغندرقند استانﻫای مختلف کشور ایران جمعﺁوری شده بود با استفاده از جهش یافتگان نیت(nit mutant) تعیین شد. در مجموع از 27 جدایه مورد آزمایش 222 موتانت نیت حاصل شد.کلاس فنوتیپی جهش یافتگان نیت براساس مشخصات رشدی پرگنه آنﻫا روی محیط کشت پایه که حاوی یکی از چهار منبع ازت بود تعیین شد.به منظور انجام آزمونﻫای مکملﺳازی و تعیین گروهﻫای سازگار رویشی کلیه جهش یافتگان nitM با جهش یافتگان nit1,nit3 و یا nit1 باnit3 مقابل هم قرار داده شدند.در صورت وجود سازگاری در محل تلاقی ریسهﻫای دو نیت مختلف, تشکیل هتروکاریون به صورت رشد پروتوتروفیک ظاهر شد.رشد پروتوتروفیک بین nitM و nit3 یاnit1قویﺗر از رشد پروتوتروف بینnit1وnit3 ظاهر میﺷد. براین اساس به ترتیب 44 درصد, 36 درصد و 20 درصد از جهش یافتگان نیت به دست آمده متعلق به کلاس فنوتیپی nit1,nit3 و nitM بودند. جدایهﻫای مورد آزمایش در این تحقیق در14 گروه سازگار رویشی قرار گرفتند. در این مطالعه بین گروهﻫای سازگاری رویشی و مناطق جغرافیایی محل جمعﺁوری جدایهﻫا وهمچنین بین گروهﻫای سازگار رویشی و نوع علایم بیماری ارتباطی مشاهده نشد.
In the present study, vegetative compatibility groups (VCG) of 27 isolates of Fusarium solani collected from root and crown of sugar beets of different provinces in Iran were determined using nitrate non– utilizing (nit) mutants. Totally, 222 nit mutants were generated from 27 isolates using PDC medium. Based on the weak growth on basal medium containing one of four nitrogen sources the phenotypic classes of nit mutants were determined. Among them, 44%, 36% and 20% of nit mutants were belong to phenotypic classes nit1, nit3 and nitM, respectively. To determine VCGs and complementation tests, pairing were made between all nitM and nit1 or nit3. In a compatible reaction between nit M and the two other mutants, a dense growth at the line of contact between two colonies was formed which was more than those between nit1 and nit3. All isolates belonged to 14 VCGs, of which ten were single member and four were multi member. No corelation was observed between VCGs and the geographic origin of isolates and also between the VCGs and the type of disease symptoms.
https://jsb.areeo.ac.ir/article_6822_2891c48a559472d75fa26f52eaa18bad.pdf
چغندرقند
فنوتیپی
گروهﻫای سازگار رویشی
موتانت نیت
هتروکاریون
Heterokarion
Nit mutant
sugar beet
Vegetative compatibility groups(VCG)
Phenotypic
per
موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند
چغندرقند
1735-0670
2588-6010
2004-08-22
20
1
72
55
10.22092/jsb.2004.6825
6825
Scientific - Research
بررسی تأثیر کاربرد پتاسیم در دورهای مختلف آبیاری نشتی بر عملکرد و کارائی مصرف آب دو ژنوتیپ چغندرقند
Effects of potassium application under different irrigation intervals on yield and water use efficiency of two genotypes of sugar beet in furrow irrigation
رحیم محمدیان
r_mohammadian@hotmail.com
1
مسعود احمدی
ahmadi50_masoud@yahoo.com
2
کیومرث کلارستاقی
3
سعید غالبی
s_ghalebi@yahoo.com
4
عضو هیئت علمی مؤسسه تحقیقات چغندرقند
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان
عضو هیئت علمی مؤسسه تحقیقات خاک و آب
به منظور بررسی اثرات کاربرد سطوح مختلف پتاسیم درشرایط آبیاری با دورهای مختلف بر عملکرد کمی و کیفی دو ژنوتیپ چغندرقند (12681 وA37.1) این بررسی در سالﻫای 1377 و 1378 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان (طرق) انجام شد. در این آزمایش سه سطح پتاسیم شامل عدم مصرف پتاسیم، مصرف به منظور رسانیدن پتاسیم تبادلی خاک به پنج درصد ظرفیت تبادل کاتیونی خاک (CEC) و مصرف پتاسیم به منظور رسانیدن پتاسیم تبادلی خاک به پنج درصد ظرفیت تبادل کاتیونی خاک به اضافه نیاز گیاه و چهار سطح دور آبیاری 9، 12، 15 و 18 روزه مورد بررسی قرار گرفت. در سال 1377 مقدار آب در هر دور آبیاری براساس عرف منطقه (حدود 73 میلیﻣتر آب در هر دور) در نظر گرفته شد و در سال 1378 به منظور افزایش تنش رطوبتی، مقدار آب در حدود 25 درصد نسبت به سال 1377 کاهش یافت. نتایج نشان داد که عملکرد ریشه و عملکرد شکر سفید در هر دو سال آزمایش و کارائی مصرف آب در سال اول آزمایش به طور معنیﺩاری تحت تاثیر دور آبیاری قرار گرفت (P<0.01). بیشترین عملکرد شکر سفید در سال 1377 در دور آبیاری 12 روز و در سال 1378 در دور آبیاری نه روز به دست آمد. در سال 1377 افزایش پتاسیم تبادلی تا پنج درصد CEC خاک در دورهای آبیاری مورد بررسی، عملکرد ریشه، عملکرد شکر سفید و کارائی مصرف آب را افزایش داد. مقادیر این افزایش برای دورهای آبیاری 9، 12، 15 و 18 روز برای عملکرد شکر سفید به ترتیب 5/11، 7، 9 و 10 درصد بود. در سال 1378 همراه با کاهش مقدار آب در هر دور آبیاری در دورهای آبیاری 12، 15 و 18 روز باکاربرد پتاسیم روند کاهشی در عملکرد شکر سفید مشاهده شد. در حالی که این روند در دور آبیاری نه روز به صورت افزایشی و مقدار آن به ترتیب 5/12, هشت درصد در سطح دوم (نسبت به سطح اول پتاسیم) و سوم پتاسیم (نسبت به سطح دوم پتاسیم) افزایش یافت. این روند به طور تقریبا مشابه برای عملکرد ریشه و کارائی مصرف آب نیز مشاهده گردید. با توجه به نتایج به دست آمده کاربرد پتاسیم تنها در شرایط عدم تنش و تنش متعادل میﺗواند اثرات مثبت بر عملکرد و کارائی مصرف آب داشته باشد.
Experiments were conducted in 1998 and 1999 to study the effects of different levels of potassium and irrigation intervals on yield and water use efficiency of two genotypes of sugar beet (A37.1 and 12681) in Khorasan Agricultural Research Center (Torogh, Iran). Potassium levels were; no potassium application, increasing potassium to 5% of soil cation exchange capacity (CEC) and second treatment plus plant requirment to potassium. Irrigation interval were 9, 12, 15 and 18 days. In 1998, the amount of water in each irrigation was based on local farmer usage (that is 739 mm). In 1999, for increasing water stress, the amount of water decreased 25% as compared to the previous year. Root yield and white sugar yield in two years and water use efficiency in first year were significantly affected by irrigation amount (P<0.01). Among different irrigation intervals, white sugar yield was the highest in 12 and 9 days irrigation frequencies in 1998 and 1999, respectively. In 1998, root yield, white sugar yield and water use efficiency increased when the potassium of soil increased to 5% CEC in different irrigation intervals. Accordingly, for white sugar yield in 9,12,15 and 18 days irrigation frequencies were 11.5%, 7%, 9% and 10%, respectively. In 1999, applying potassium caused reduction in white sugar yield in 12, 15, and 18 days irrigation intervals, which might be due to the decrease in the amount of irrigation water. However, white sugar yield increased in the 9days irrigation interval. According to the results, potassium application had positive effects on yield and water use efficiency only in normal or moderately water stressed conditions.
https://jsb.areeo.ac.ir/article_6825_2a7e6397f4b59732f683b83e1a336e54.pdf
پتاسیم
پتاسیم تبادلی خاک
تنش کمبود آب
چغندرقند
خراسان
دور آبیاری
ژنوتیپ
کارائی مصرف آب
genotype
Irrigation interval
Potassium
sugar beet
Water use efficiency
Water stress
Khorasan
per
موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند
چغندرقند
1735-0670
2588-6010
2004-08-22
20
1
92
73
10.22092/jsb.2004.6827
6827
Scientific - Research
بررسی دوره بحرانی کنترل علفﻫای هرز چغندرقند در کبوترآباد اصفهان
Critical period of weed competition with sugar beet in Kabotarabad-Esfahan
محمدرضا جهاد اکبر
jahadakbar@icrasn.ir
1
رضا طباطبایی نیم آورد
2
حمیدرضا ابراهیمیان
ebrahimianhamid@yahoo.com
3
اعضای هئیت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان
اعضای هئیت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان
اعضای هئیت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان
به منظور تعیین دوره بحرانی کنترل علفﻫای هرز در زراعت چغندرقند(Beta vulgaris) مطالعهﺍی در قالب طرح بلوکﻫای کامل تصادفی با 14 تیمار و چهار تکرار طی سالﻫای 1379 و 1378، در ایستگاه تحقیقاتی کبوترآباد اصفهان به اجرا درآمد. تیمارها در دو سری به ترتیب کنترل علفﻫای هرز تا چهار، 6 ،8، 10، 12 و 14 هفته پس از کاشت چغندرقند و سپس رشد علفﻫای هرز تا پایان فصل رشد و سری دوم تداخل علفﻫای هرز تا 4، 6، 8 , 10، 12 و 14 هفته پس از کاشت و سپس حذف علفﻫای هرز تا پایان فصل رشد، در مقایسه با شاهد کنترل کامل و شاهد بدون کنترل بودند. نتایج به دست آمده مشخص کرد که تا چهار هفته پس از کاشت, کنترل علفﻫای هرز از طریق وجین دستی باعث آسیب رساندن به بوتهﻫای تازه استقرار یافته چغندرقند میﺷود و تداخل علفﻫایهرز تا چهار هفته پس از کاشت تأثیر نامطلوب در عملکرد ریشه وقند وتراکم بوته ندارد ومناسبﺗرین زمان شروع عملیات کنترل پس از این دوره میﺑاشد با توجه به نتایج این آزمایش, برای تعیین دوره کنترل بحرانی علفﻫای هرز بر اساس عملکرد ریشه وعملکرد قند، چهار دوره زمانی مناسب کنترل علفﻫای هرز به دست آمد. درسال اول فاصله بین هفتهﻫای ششم تا پانزدهم برای حصول حداکثر عملکرد ریشه مناسب تشخیص داده شد، ولی این فاصله در سال دوم طولانیﺗر و از هفته چهارم تا هفته بیست و یکم پس از کاشت بود. در مورد عملکرد قند نیز در سال اول این فاصله زمانی از هفته چهارم تا هفته هفدهم و در سال دوم از هفته چهارم تا هفته بیست و یکم مناسب تشخیص داده شد. در مجموع شروع عملیات کنترل طبق نتایج به دست آمده برای حصول حداکثر عملکرد ریشه و قند از هفته چهارم تا بیست و یکم توصیه میﺷود. براساس اطلاعات حاصل از این مطالعه کنترل قبل از چهار هفتگی و تأخیر قبل از هفته بیست و یکم باعث آسیب رسیدن به عملکرد ریشه و قند خواهد شد. کنترل کردن دیرهنگام یا زودهنگامعلفﻫای هرز تأثیر معنیﺩاری در درصد قند، سدیم، پتاسیم و ازت مضر ریشه ندارد.
To study the critical period of weeds competition with sugar beet and determine the duration that the crop can tolerate the weeds, a field experiment was carried out at Esfahan Agicultural Research Center, in Kabotarabad-Esfahan during 1999-2000. The experiment conducted in RCB Design with 14 treatments and four replications. The treatments included control throughout the growth season (as a check), till and after 4, 6, 8, 10, 12 and 14 weeks from crop emergence together with no weed control during the whole growing season. The result showed that the weeding until four weeks after planting had a positive effect on root yield and sugar yield. The results also indicated that there was a critical period for weed control between 4-21 weeks after planting ( WAP).There was a significant interaction between the plant density and establishment with the period of weed control. There was no critical period for sugar content, Na, K and NO3. This study showed that the best period for weed control in Baran(Esfahan) would be 4-21 WAP.
https://jsb.areeo.ac.ir/article_6827_e1a16492de74dae4e230d5793dd0b48a.pdf
اصفهان؛ چغندرقند
دوره بحرانی کنترل؛ رقابت علفﻫای هرز
کبوتر آباد
sugar beet
Weed Competition
Sugar yield
Critical period
ESFAHAN
Kabotarabad
per
موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند
چغندرقند
1735-0670
2588-6010
2004-08-22
20
1
95
93
10.22092/jsb.2004.6830
6830
Soortnote
مدلﺳازی رشد چغندرقند: اهداف و نیازها
Sugar Beet Modeling: Goals and Requirements
سمر خیامیم
samar_khayam@yahoo.com
1
جواد گوهری
j_gohari@yahoo.com
2
مؤسسه تحقیقات چغندرقند
مؤسسه تحقیقات چغندرقند
https://jsb.areeo.ac.ir/article_6830_4ce48138e49c1c3d182d9450f93d5eeb.pdf